Archiwum z dnia: 3 lipca 2019

03.07.2019, środa , św. Tomasza Apostoła

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 20, 24 – 29

Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: „Widzieliśmy Pana”. Ale on rzekł do nich: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: „Pokój wam!” Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Tomasz Mu odpowiedział: „Pan mój i Bóg mój!” Powiedział mu Jezus: „Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dzisiejszy fragment Ewangelii wg Św. Jana jest zapisany na trwałe w naszym ojczystym języku. Pewnie wszyscy znają sformułowania: „jesteś jak niewierny Tomasz”, „ty niewierny Tomaszu”. Używamy takich zwrotów w stosunku do osób, które nie chcą nam uwierzyć w coś co według nas jest w 100% prawdziwą informacją. Dla apostoła Tomasza i pewnie również dla innych uczniów mowa Jezusa o zmartwychwstaniu musiała być zupełnie niezrozumiała, bo przecież ludzie umierają i nie zmartwychwstają.  Tomasz twardo stąpa po ziemi i dlatego mówi, że nie uwierzy dopóki nie zobaczy ran Jezusa i nie włoży w nie swych palców. Potrzebuje namacalnego dowodu zmartwychwstania Pana.
• Pomimo tego żądania Jezus nie odtrąca Tomasza. Upomina go jedynie za to niedowiarstwo. Jednocześnie zwraca się też do nas wszystkich słowami „Błogosławieni, którzy nie widzieli a uwierzyli”. To nagroda za naszą wiarę. Jego błogosławieństwo za to, że przyjmujemy prawdę o Jego zmartwychwstaniu. To nagroda za to, że wierzymy w Jego niepokalane poczęcie z Dziewicy Maryi z woli Boga Ojca Wszechmogącego oraz w zapowiedź Jego powtórnego przyjścia.
• Nie musimy ujrzeć aby wierzyć. Ale czy prosisz o dar wiary i podtrzymujesz tę wiarę codzienną modlitwą? Czy wszystko co się wydarzyło i co się ma wydarzyć przepowiadasz codziennie w swoim wyznaniu wiary, które przecież zaczynamy słowami „wierzę w Boga…”. Czy pielęgnujesz swoją wiarę codziennym osobistym spotkaniem z Jezusem i Jego słowem? Twoja wiara otworzy ci kiedyś bramy Królestwa Bożego.
• Bóg nie żąda od nas wielkich czynów czy skarbów. Wiara, nadzieja i miłość to wszystko czego od nas oczekuje. Dlatego wytrwale, dzien po dniu powtarzaj: „wierzę w Ciebie Boże żywy…”, „ufam Tobie boś Ty wierny…”, „Boże choć Cię nie pojmuję jednak nad wszystko miłuję…”. Dlatego proś o łaskę przebaczenia w słowach „ach, żałuję za me złości”.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, chcę być Tobie wierny przez całe życie. Kieruj nim według Twojej woli. Ja ufam Ci bezgranicznie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?