CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ODPOWIADAĆ NA WEZWANIA JEZUSA

05.07.2019, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 9, 9-13

Odchodząc z Kafarnaum Jezus ujrzał człowieka siedzącego w komorze celnej, imieniem Mateusz, i rzekł do niego: „Pójdź za Mną”. On wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to faryzeusze, mówili do Jego uczniów: „Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?” On, usłyszawszy to, rzekł: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: «Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary». Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Niesamowite w tej historii jest to, iż Mateusz jak siedział w komorze celnej, tak szybko wstał i poszedł za wezwaniem Jezusa: Pójdź za Mną! W jednej chwili zostawił wszystko co posiadał  i poszedł za Jezusem. W jaki sposób my odpowiadamy na wezwania Jezusa w naszym życiu? Czy nasze odpowiedzi są natychmiastowe? Co posiadał w sobie Jezus, jaką moc, że uczniowie zostawiali wszystko (również inni apostołowie) i szli za Jezusem?
• Jakie pytania zadawał sobie Mateusz celnik, z czym się zmagał, że potrafił w taki sposób odpowiedzieć na wezwanie Jezusa? Celnicy byli grupą ludzi pogardzaną w społeczeństwie. Byli ludźmi zamożnymi, ale mężczyźni najbardziej potrzebują szacunku wobec siebie i szacunku od innych. Dobra materialne nie zaspokajają serca ludzkiego, ale również za pieniądze nie można kupić szacunku drugiego człowieka.
• Jezus ma moc obdarzyć człowieka szacunkiem do samego siebie. Przywraca godność osobistą człowiekowi zaplątanemu w grzech. Wydaje się to wręcz misją Jezusa: Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. (…). Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników. Ludzie pogardzani, z dna społecznego, potrafią docenić  to co otrzymują od Jezusa. Ludzie z obszarów piekła wiedzą doskonale, gdzie jest życie i  dobro. Taki życiowy posag staje się źródłem ich determinacji w służbie Jezusowi. Wielokrotnie nasza porządność, wyższe wykształcenie, liczne talenty, dobra rodzina stają się bogactwem, które nie pozwala nam się oddać Jezusowi z gorliwością i determinacją. Czy także ja mam coś takiego, co utrudnia mi przyjmowanie Jezusa i tego, co On naucza?
• Jezus mówi bardzo jednoznacznie o wyborze królestwa Bożego przez nierządnice i celników, a odrzuceniu przez tzw. porządnych. Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć. (Mt 21, 31b-32).

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu uzdolnij mnie odpowiadania natychmiast na Twoje wezwania. Obdarz mnie gorliwością i determinacją w służbie Twojemu królestwu.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?