Archiwum z dnia: 10 lipca 2019

10.07.2019, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 10, 1-7

Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.
A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.
Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: „Bliskie już jest królestwo niebieskie”».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W rozważaniu dzisiejszej Ewangelii pomogło mi to, że spróbowałem sobie wyobrazić to wydarzenie. Jezus siedzi  na uboczu, nie ma tłumu ludzi i towarzyszącego im hałasu. Są tylko uczniowie siedzący nieopodal przy ognisku. W pewnym momencie Jezus zaczyna przywoływać ich do siebie. Jak to czyni? Wybiera ich, wołając po imieniu! Zna każdego z nich i wie jakie są jego zalety oraz wady. Powołuje Kościół! Fascynujące jest kogo wybrał na uczniów i świadków – zauważ kim oni są, jakie mają wykształcenie? Bóg nie wybiera uzdolnionych, lecz uzdalnia wybranych. To właśnie zastanowiło mnie, jak ja patrzę na moich braci i siostry w Kościele. Czy szukam w nich dobra, tak jak Jezus znalazł w Apostołach? Czy może wciąż oceniam i krytykuje skupiając się na wizji „idealnego Kościoła”, którego nie zakładał Jezus, jeśli spojrzymy kogo wybrał na uczniów.
• W drugiej części tego tekstu Pan Jezus powierza misję tym, którzy mają być nowym Izraelem, czyli tworzy podwaliny Kościoła. Do czego następnie wzywa uczniów? Dlaczego ta misja jest tak ważna? A może czytając to zapytam Go, do czego wzywa mnie?
• Jezus mówi: Idźcie i głoście: „Bliskie już jest królestwo niebieskie” (Mt 10,7), czyli zachęca nas do wyruszenia w drogę, gdyż na niej każdemu napotkanemu możemy mówić o Królestwie Bożym. Jeśli porównam swoje życie do drogi to mój marsz rozpoczął się na pierwszych katechezach w szkole czy przedszkolu, trwał w czasie nauki, lecz jak wygląda teraz? Czy przypadkiem nie urządziłem sobie długiego postoju od Boga, bez planu i chęci by wyruszyć w dalsza drogę? Komu ostatnio opowiedziałem o Jezusie? Czy mam odwagę mówić o Nim współmałżonkowi, swojemu dziecku, znajomym w sąsiedztwie czy pracy? Kiedy ostatnio przyłączyłem się do marszu innej osoby, wyrównałem z nią krok, wsłuchałem się w to co mówi, by poznać skąd i dokąd idzie, a następnie powiedziałem jej o Bogu?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezus zapraszam Cię na moją drogę życia. Proszę bądź mi towarzyszem i przewodnikiem. Daj siły bym miał odwagę mówić o Tobie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?