CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO POJMOWAĆ BOŻE ZNAKI

16.07.2019, wtorek , Najśw. Maryi Panny z Góry Karmel

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 11, 20 – 24

Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że się nie nawróciły. „Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, zostałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Ludzie bardzo często domagają się cudów mówiąc, że oglądanie ich lub bezpośrednie uczestnictwo w zjawiskach cudu umocniłoby ich wiarę. Niektórzy zaś twierdzą, że nie uwierzą dopóki nie zobaczą cudu. Tym samym jedni i drudzy stawiają Panu Bogu warunki. Temu, który ich powołał do życia mówią aby udowodnił w ich oczach swoje Boskie istnienie.
• Jezus wie, że łakniemy cudów i dokonuje ich cały czas. Czyni to zawsze wtedy gdy uznaje taką konieczność. To jego Boskie prawo i nie muszą nam być znane Jego Boskie motywacje. Do tych, którzy żądają od Boga wyjaśnień dlaczego stało się to lub tamto pisze Św. Paweł: Czyżby Bóg był niesprawiedliwy? Żadną miarą! Przecież On mówi do Mojżesza: Ja wyświadczam łaskę, komu chcę, i miłosierdzie, nad kim się lituję (Rz 9, 14-15).
• Pozostaje nam prosić. Jeśli nasze prośby zostają spełnione nie zapominajmy o wyrażeniu Bogu naszej wdzięczności. Dla nas samych nie ma bowiem nic bardziej przykrego niż nie usłyszeć słowa „dziękuję” od kogoś dla kogo bardzo się staraliśmy. Jeśli nie spełniają się nasze oczekiwania, to nie traćmy ufności i nie miejmy pretensji. Może nie nadszedł jeszcze właściwy czas na spełnienie naszej prośby? Może, nie znając wszelkich okoliczności, prosimy o coś, co ostatecznie mogłoby zaszkodzić naszemu zbawieniu i dlatego nie otrzymujemy? Sam nie zawsze otrzymywałem to, o co prosiłem. Mając 25 lat modliłem się, aby pewna konkretna osoba została moją żoną, przekonywałem Boga jaka jest dobra, pobożna i pracowita. Po 20 latach małżeństwa (z inną osobą) mogę tylko powiedzieć: Dzięki ci Panie, że nie wysłuchałeś mojej prośby! Na chwilowy brak odpowiedzi Pana pozostaje tylko i aż – wierność Jemu, Bogu żywemu.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, wierzę, że jesteś. Wierzę, że mnie kochasz takim jakim jestem. Pragnę spełniać Twoje oczekiwania wobec mnie. Proszę dopomóż mi w tym.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?