CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO OCZEKIWAĆ PRZYJŚCIA PANA

11.08.2019, niedziela , Św. Klary, dziewicy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 12,32-48

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę! Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy. Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze.
Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci; aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie. A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?» Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby na czas wydzielił jej żywność? Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w duszy: „Mój pan ociąga się z powrotem”, i zacznie bić sługi i służebnice, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; każe go ćwiartować i z niewiernymi wyznaczy mu miejsce.
Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przyrządził i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie zna jego woli i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dzisiejsze słowa Pana Jezusa są jak papierek lakmusowy oceniający to jak i w co wierzę, a przez to jak zmieniam siebie i otacząjący mnie świat.
• W pierwszym zdaniu pada „nie bój się” a we mnie rodzi się pytanie, czy ufam bezgranicznie Bogu? Chyba nie, bo gdy wstaję rano to pierwsze moje myśli to plany, obawy i zmartwienia na nadchodzące dni. Nie klękam, by w modlitwie podziękować za kolejny ofiarowany mi dzień oraz nie uwielbiam za błogosławieństwo, które w nim otrzymam. Nie pytam także czego ode mnie oczekuje dziś Bóg. Najwyższy czas to zmienić! Panie wspomagaj mnie w codziennej modlitwie!
• Kolejne wezwanie to „Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę !”. Pan Jezus pyta mnie, ile warte jest dla mnie to, co posiadam. Czy jestem w stanie podzielić się tym co mam, nie wydzielać z tego co mi zbywa? To bardzo ważne pytania gdyż  „… gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze”.  Zastanów się, czy myślisz częściej, jak utrzymać i pomnożyć to co masz, czy o tym czy będziesz zbawiony?
• Najważniejsze jednak wezwanie zawarte jest w słowach Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. Pan Jezus wzywa nas do nieustannego czuwanie i gotowości do służby. W świecie dookoła nas, gdzie pełno dobrobytu, pokoju i realizacji swoich pragnień, czy poszukujesz zmiany i konfrontacji? Jako chrześcijan powołany jestem do mówienia o Jezusie, do świadczenia o Nim w każdej chwili życia i do pomocy innym. Czy realizujesz to powołanie? Mnie najbardziej poruszyło to, że w każdej chwili mogę umrzeć i stanąć przed obliczem Jezusa. Co przyniosę przed Jego tron? Czy będę może stał jak zaskoczony, że nie ma ze mną tego czym i kim byłem, a Jezus zapyta mnie wyłącznie o Miłość?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu pragnę kochać Cię prawdziwie! Pragnę być Twoim świadkiem! Pragnę głosić Twoje imię w swoim życiu oraz w świecie. Jezu ufam Tobie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?