CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ODNALEŹĆ BOGA W ŻYCIU CODZIENNYM

14.11.2019, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 17,20-25

Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: „Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; i nie powiedzą: «Oto tu jest» albo: «tam». Oto bowiem królestwo Boże jest pośród was”.
Do uczniów zaś rzekł: „Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: «Oto tam» lub: «oto tu». Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.
Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Oto bowiem królestwo Boże jest pośród was. Co oznacza takie stwierdzenie? Żyjemy w świecie, który jakoś nie przypomina Królestwa. Jesteśmy zabiegani, przemęczeni, z trudem powstrzymujemy się by nie warczeć na bliskich. Wokół widzimy ludzi rozgoryczonych i nieszczęśliwych. A Jezus mówi o Królestwie Bożym. Gdzie jest to Królestwo? Jak mamy Go znaleźć w sobie? Jak mamy żyć na co dzień by dotknąć tej rzeczywistości? A może królestwo Boże to po prostu Jezus, który w nas jest?
• W kontekście dzisiejszej Ewangelii wydaje się, że gdy prosimy w modlitwie Pańskiej: Przyjdź Królestwo Twoje, to de facto prosimy Boga o przemianę naszego serca. Chcemy, by Jezus przyszedł do naszego życia, uzdrowił to, co domaga się uzdrowienia, abyśmy mogli w końcu dostrzec Go w nas i w drugim człowieku. Prosimy o wrażliwe serce, które będzie wyczulone na działanie Ducha Świętego w naszym życiu. Pomyśl, czy tego naprawdę chcesz. Jeśli tak, to nie zwlekaj i proś, aby w tobie się to spełniło!
• Jesteśmy bombardowani informacjami podawanymi w mniej lub bardziej spektakularny sposób. I wszyscy, czy tego chcemy, czy nie, jesteśmy na nie podatni. Nawet, gdy się przed tym bronimy, np. wyrzucając telewizor z domu. Z Panem Bogiem nie jest tak łatwo. Musimy wykonać pewien wysiłek, bo Pan Jezus powiedział, że Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie. Aby czegoś doświadczyć musimy się wyciszyć, inaczej nie usłyszymy Bożego szeptu. Jaki podejmujesz wysiłek, by słuchać głosu Pana na codzień?
• Czy potrafisz przyznać sam przed sobą, że jesteś świątynią Ducha Świętego? Czy dotykasz na co dzień tej rzeczywistości, o której mówi dzisiaj Jezus? Czy koncentrujesz swój wysiłek na tym, by odnaleźć w sobie Królestwo Boże?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Proszę Cię Jezu uzdrów moje serce, abym mógł odnaleźć w sobie Twojego Ducha.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?