CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO DOSTRZEGAĆ BOGA W KAŻDYM CZŁOWIEKU

24.11.2019, niedziela , Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza Łk 23, 35-43

Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. A członkowie Sanhedrynu szydzili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli jest Mesjaszem, Bożym Wybrańcem».
Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: «Jeśli Ty jesteś Królem żydowskim, wybaw sam siebie».
Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: «To jest Król żydowski».
Jeden ze złoczyńców, których tam powieszono, urągał Mu: «Czyż Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas».
Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił».
I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa».
Jezus mu odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam ci: Dziś będziesz ze Mną w raju».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Pan Jezus wisi na krzyżu. Przyjrzyj się Mu! Na drzewie wisi skatowana, zakrwawiona i obdarta z wszelkiej godności osoba a mimo to żołnierze oraz faryzeusze drwią i szydzą, by Go ranić. Jego rozpięte i przybite ręce nie mogą zasłonić twarzy czy uszu przed obelgami. Przygwożdżone stopy nie pozwalają uciec od nienawistnych słów. A pada ich wiele. Żołnierze rzymscy oraz faryzeusze stają po jednej stronie i dręczą bezbronnego. A „lud stał i patrzył”!
• Tylko skazaniec staje w obronie Jezusa. Tylko on dostrzega w Nim Boga. Dlaczego właśnie on? Może dlatego, że nie ma już nic! Obdarty z godności jak Jezus, przybity do krzyża, sam nie może nic uczynić, więc powierza się Bogu. A On dobrowolnie zawisa obok niego, by móc być z nim w jego osamotnieniu, odrzuceniu i cierpieniu. Jezus kocha Cię tak bardzo, że jest z tobą zawsze i wszędzie, nawet w cierpieniu.
• Gdy czytam ten fragment przychodzą mi na myśl te chwile, w których raniłem słabszych lub bezbronnych. Ułudne poczucie siły i słowa, którymi ich krzywdziłem. Ile to razy krzyknąłem na dzieci, cierpkim słowem zraniłem żonę, oczerniałem kogoś w pracy czy surowo potępiałem w myślach bezdomnego na ulicy? Albo ile razy byłem obojętny: mijałem potrzebującego, nie ustąpiłem miejsca, nie podzieliłem się wiedzą z współpracownikiem? Za to wszystko przepraszam Cię Panie Jezu.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu dziękuję Ci, że wziąłeś mój grzech i umarłeś za mnie. Proszę Cię naucz mnie dostrzegać w innych, szczególnie w tych odrzuconych, Ciebie samego.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?