Archiwum z dnia: 26 grudnia 2019

26.12.2019, czwartek , Święto św. Szczepana, pierwszego męczennika

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 6, 8-10; 7, 54-60

Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu. Niektórzy zaś z synagogi, zwanej synagogą Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał.
Gdy usłyszeli to, co mówił, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego. A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: „Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga”. A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem.
Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: „Panie Jezu, przyjmij ducha mego!” A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: „Panie, nie poczytaj im tego grzechu”

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia Kościół przypomina nam o męczeństwie św. Szczepana, który został ukamienowany za wiarę w Jezusa. Boże narodzenie, to narodzenie absolutnego dobra – Jezusa Chrystusa, którego możemy przyjąć albo odrzucić. Choć sami Żydzi byli przygotowywani przez 42 pokolenia do narodzin Mesjasza, to wielu z nich Go odrzuciło. Oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy  i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon».  Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. (Mt 2, 1-3) Czego bali się Żydzi i Herod? Wszyscy bali się utraty władzy. Jedni władzy politycznej (Herod), Żydzi z Sanhedrynu władzy duchowej i moralnej. Czego ty się boisz wraz z przyjęciem Jezusa do swojego serca? Czego jest zagrożeniem w twoim życiu?
• Apokalipsa św. Jana ukazuje także inne Boże narodzenie, które można byłoby nazwać wojną między dobrem, a złem w naszym sercu. Wojna o wybór dobra pod wpływem trudnych doświadczeń życiowych. Często jest to związane z przebaczeniem, ale także zmianą języka. Święty Piotr pisze: Nie oddawajcie złem za zło ani złorzeczeniem za złorzeczenie! Przeciwnie zaś, błogosławcie! Do tego bowiem jesteście powołani, abyście odziedziczyli błogosławieństwo. (1P 3,9) Święty Paweł zachęca do szkolenia się w dziękczynieniu, pomimo otrzymanego zła. W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. (1Tes 5, 18) Jak reagujesz na trudne doświadczenia życiowe? Czy jest to powód do dziękczynienia i błogosławieństwa?
• Święty Szczepan umierał wypowiadając słowa Jezusa umierającego na krzyżu. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: Panie Jezu, przyjmij ducha mego! A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: Panie, nie poczytaj im tego grzechu. Szczepan rodził sprzeciw, ponieważ demaskował zakłamanie Żydów. Twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy. Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wyście zdradzili Go teraz i zamordowali. Wy, którzy otrzymaliście Prawo za pośrednictwem aniołów, lecz nie przestrzegaliście go». (Dz 7, 51-53) Mówienie prawdy jest niebezpieczne, ale tylko prawda nadaje sens życiu i tylko prawda wyzwala. Czy masz odwagę mówić prawdę? Czy potrafisz mówić to, co może niewygodne, ale ukazuje prawdę i jej broni?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że narodziłeś się po to, abym mógł wybierać dobro. Dziękuję za wszystkie doświadczenia życiowe, które szkolą mnie w walce duchowej.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?