Archiwum z dnia: 19 stycznia 2020

19.01.2020, niedziela , Św. Józefa Sebastiana Pelczara

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 1, 29-34

Jan zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi».
Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”.
Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi”. Ten fragment brzmi trochę egzotycznie. Faktycznie, gdzieś daleko w Afryce, Azji czy Bliskim Wschodzie są ludzie, którzy nie zostali ochrzczeni i nie znają Jezusa Chrystusa. Ale to tak daleko. Tym ludziom pomagamy wysyłając misjonarzy i to ich zadania by nieść Dobrą Nowinę. To ich zadanie!
• Tymczasem niedawno na jednej z Mszy Św. w mojej parafii sakrament Chrztu Św. przyjęła kilkuletnia dziewczynka. Skomplikowane losy dziecka oraz jej przybranych rodziców spowodowały, że dopiero teraz mogła przyjąć ten sakrament. Wtedy pomyślałem sobie, że dzisiejszy fragment nie jest jednak taki niezwykły dla nas żyjących tu i teraz. Jest między nami wielu ludzi, młodszych i starszych, którzy nie są ochrzczeni.
• Dlaczego tak się dzieje? Przecież jest nas według statystyk ponad dziewięćdziesiąt procent zadeklarowanych rzymskich katolików! Ci ludzie nie mogli więc nie spotkać się z osobą ochrzczoną. Dlaczego więc żyjąc wśród nas nie zapragnęli poznać Jezusa Chrystusa? Czyżby nasze życie nie zachęcało do stania się chrześcijaninem? A przecież to właśnie świadectwo życia pierwszych chrześcijan, to jak pomagali sobie oraz innym, wzbudzało zainteresowanie wśród pogan, którzy mówili „Patrzcie, jak oni się miłują”.
• Czytając więc jeszcze raz ten werset z dzisiejszej Ewangelii zadałem sobie pytanie: Czy jestem jak Jan Chrzciciel, który chrzcił wodą tylko po to, by mógł się objawiać ludziom Jezus Chrystus? Czy moje życie, nawet w tych najdrobniejszych gestach, jest świadectwem? To trudne pytanie, ale trzeba je sobie zadać prosząc w modlitwie o Ducha Św., który „odsłoni co ukryte”!

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Przyjdź Duchu Św. i pomóż mi znaleźć wszystkie te miejsca mojego życia gdzie nie świadczę o Jezusie Zmartwychwstałym. Panie Jezu prowadź mnie, bym nigdy nie stał się zgorszeniem dla innych.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?