CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO WPATRYWAĆ SIĘ W KRZYŻ

09.02.2020, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

1 List św. Pawła do Koryntian 1 Kor 2,1-5

Bracia, przyszedłszy do was, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością dawać wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Fragment ten jest dla mnie najpiękniejszą lekcją o tym, jak być prawdziwym chrześcijaninem, a przez to głosić innym Jezusa Zmartwychwstałego.
• Gdy czytałem te słowa przed oczyma stanęły mi moje babcie, które są dla mnie wzorem życia i wiary. Kobiety niewykształcone, związane całe życie z domem i gospodarstwem, które wychowały kilkoro dzieci pomimo biedy i trudnych sytuacji w małżeństwie. Te kobiety zawsze miały dla mnie czas, pomimo wielu obowiązków. Gdy mówiły o swoim trudnym życiu starały mi pokazać dobro, które się w nim wydarzyło. Jednocześnie nigdy nie omijały tematów trudnych czy bolesnych, zwłaszcza gdy dotyczyły Boga. Często widziałem je zamodlone, z różańcem w ręku, zasłuchane w Mszę Świętą, nawet w tę transmitowaną w radiu, gdy zdrowie nie służyło.
• Taka powinna być moim zdaniem wiara i do tego wzywa nas św. Paweł. Nieważne kim jesteś; profesorem, inżynierem, pracownikiem fizycznym czy matką, poświęcającą cały swój czas oraz siły na prowadzenie domu i wychowanie dzieci, ważne jest aby twoja wiara była pokorna. Gdy spoglądasz na Krzyż i wiszącego na nim Jezusa, nawet gdy patrzysz oczyma naukowca czy dziecka, to zawsze znajdziesz to samo, czyli niezmierzoną miłość i miłosierdzie Boże.
• Dlatego zastanów się czy twoje życie jest świadectwem wiary dla innych? Czy twoje dzieci czy wnuki czytając ten fragment będą widzieć ciebie, modlącego się i wpatrzonego w Jezusa? Czy na słowo RÓŻANIEC będą się śmiać, mówić „co to jest?” albo „Nuda!”. A może wspomną twoją modlitwę i twoje świadectwo, jak ta zmieniała twoje życie?
• Zastanów się proszę na tym tekstem i pamiętaj by „aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.”

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Dziękuję Ci Panie Jezu, że działasz z mocą w moim życiu. Naucz mnie proszę pokory, bym potrafił świadczyć życiem o Tobie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?