Archiwum z dnia: 26 lutego 2020

NAWRACAĆ SIĘ TO WEJŚĆ DO IZDEBKI SERCA

26.02.2020, środa , Środa Popielcowa. Początek Wielkiego Postu

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 6, 1-6. 16-18

«Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej bowiem nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni to lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i obmyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Autentyczne życie duchowe nie jest możliwe bez ascezy (z greckiego to po prostu „ćwiczenie”). Nie znaczy to, że podejmowane przez nas wysiłki czy praca nad sobą zmieniają coś w nas same z siebie. Ich rolą jest otwarcie nas na działanie Boga, czynią nas one pojemnymi na łaskę. A Pan czyni resztę, to znaczy wszystko…
  • Kiedy więc dajesz jałmużnę…. „Kiedy” a nie „jeśli”, więc to nie możliwość tylko oczywistość. Jałmużna jest bezinteresownym darem, ofiarą, musi nas coś kosztować. Nie dajemy jej z tego co nam zbywa. Popatrz szeroko – tą ofiarą wcale nie muszą być pieniądze.  Może być np. tak deficytowy w naszym zabieganiu czas i uważność poświęcone komuś…
  • Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi…  Można oczywiście czytać to jako wskazówki do zewnętrznego zorganizowania sobie warunków do modlitwy. Ale tradycja widzi tu tę izdebkę, którą jest nasze serce: „Nie należy tu myśleć o izdebce oddzielonej ścianami, w której twoje ciało znajduje odpoczynek, ale o tej izdebce, która jest w tobie (…). Ta izba modlitwy jest zawsze z tobą, zawsze jest ukryta, a zna ją jedynie Bóg.” (św. Ambroży). Spróbuj w milczeniu skierować miłosną uwagę na Boga, który trwa w Twoim sercu. 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Ojcze, Ty widzisz w ukryciu. Oto jestem, odkryty przed Tobą.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?