Archiwum z dnia: 5 marca 2020

NAWRACAĆ SIĘ PRZEZ ZAUFANIE BOŻEMU PRZYMIERZU

05.03.2020, czwartek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Księga Estery 4, 17k. l-m. r-u

Królowa Estera zwróciła się do Pana, przejęta niebezpieczeństwem śmierci. I błagała Pana, Boga Izraela, mówiąc: «Panie mój, Królu nasz, Ty jesteś jedyny, wspomóż mnie samotną, niemającą poza Tobą wspomożyciela, bo niebezpieczeństwo jest niejako w mojej ręce. Słyszałam od młodości mojej w pokoleniu moim ojczystym, że Ty, Panie, wybrałeś Izraela spośród wszystkich narodów i ojców naszych ze wszystkich ich przodków na wieczyste dziedzictwo i uczyniłeś im wszystko, co zapowiedziałeś.
Wspomnij, Panie, daj się rozpoznać w chwili naszego udręczenia i dodaj mi odwagi, Królu bogów i Władco nad wszystkimi władcami. Włóż stosowną mowę w moje usta przed obliczem lwa i zwróć jego serce ku nienawiści do wroga naszego, aby zginął on sam i ci, którzy są z nim jednej myśli.
Wybaw nas ręką Twoją i wspomóż mnie opuszczoną i niemającą nikogo poza Tobą, Panie, który wiesz wszystko».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Żydzi przebywają w niewoli babilońskiej. Estera jest żoną króla Babilonii. Dowiaduje się, że powstał plan zniszczenia wszystkich mieszkających tam Żydów. Ma dylemat. Może pójść do króla i prosić o ocalenia narodu, ale wie, że prawo, za pojawienie się przed królem bez wezwania, przewiduje karę śmierci. Musi podjąć decyzję – ryzykuje swoje życie dla, niepewnego, uratowania innych, czy chroni siebie i nie robi nic.
  • Uświadomienie sobie dylematu Estery w pierwszym odruchu rodzi we mnie wdzięczność. Pamięć przywołuje wszystkich tych, którzy oddali życie za ojczyznę, za ukrywanie Żydów, za stryja, który walcząc o Polskę był katowany przez sowietów i UB. Jestem Bogu wdzięczny, że byli tacy, którzy narazili swoje życie, abym ja, teraz, mógł żyć w wolnym kraju. Modlę się o ich zbawienie i wspominam, prosząc Pana, aby wejrzał na ich poświęcenie. Pomyśl, kogo ty możesz przedstawić Panu z wdzięcznością, bo nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich (J 15,13).
  • Estera, w swojej pełnej trwogi, modlitwie odwołuje się do Bożej wierności. Słyszałam (…) że Ty, Panie, wybrałeś Izraela spośród wszystkich narodów; Wspomnij, Panie, (…) w chwili naszego udręczenia. Wierność natomiast związana jest z zawartym przez Boga przymierzem z narodem Izraela. Jakże Bog mógłby opuścić kogoś, z kim zawarł przymierze? Czy wtedy byłby jeszcze Bogiem? Z nami Bóg zawarł podobne przymierze, nawet większe, bo przypieczętowane krwią Jezusa Chrystusa – przez chrzest. Jakże czytelna jest teraz analogia do królowej Estery – w każdej chwili możemy wołać do Ojca, powołując się na zawarte w chrzcie przymierze i mieć pewność, że On będzie wierny, nie zostaniemy sami, że On sam troszczy się o nas i wskaże sposób rozwiązania trudnych spraw.
  • Efekt modlitwy Estery, opisuje kolejny rozdział tej księgi: I przemienił Bóg usposobienie króla na łaskawe (Est 5,1e). My się modlimy, Bóg przemienia, my wołamy, On stawia kropke nad „i”. Chwycisz się mocno jego wierności poświadczonej przez przymierze chrztu czy małżeństwa? Będziesz uparcie wołał?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, Ty przymierza dochowujesz na wieki, spraw bym usłyszał radość i wesele, niech się radują kości, któreś skruszył.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?