SPOTKAĆ ZMARTWYCHWSTAŁEGO I SŁUŻYĆ WEDLE WOLI JEZUSA
07.05.2020, czwartek
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Ewangelia według św. Jana 13,16-20
Kiedy Jezus umył uczniom nogi, powiedział im: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynić będziecie.
Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz trzeba, aby się wypełniło Pismo: „Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę”. Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
- Trwa ostatnie spotkanie z Jezusem. Wieczernik, pokój na górze, dwunastu mężczyzn spożywa kolację. I ich Nauczyciel wstaje i umywa im nogi. Nie obyło się bez protestów. Wszystko po to, aby pojęli, co On im czyni i co z tego wynika. W ówczesnej kulturze mycie nóg przypadało najczęściej niewolnikom. Jasne, że mają służyć każdemu. Nawet Judasza, tego zdrajcę traktuje z miłością. Nie ma co dyskutować, jesteśmy powołani do służby. A my ciągle prowadzimy konwersacje, co to znaczy, na ile się powinno, a na ile nie, czy wszystkim itd. Nawet bardziej racjonalnie: przecież niczego się nie nauczą, jak im bez przerwy będziemy pomagać. Czas posłuchać, co we mnie krzyczy, dyskutuje, zatrzymuje, nie pozwala służyć. Wcale nie chodzi o wielkie dzieła. Najtrudniejsze są takie czynności, za które nie ma oklasków. Łatwiej robić coś, co przynosi podziw innych. Ale czy to jeszcze służba czy raczej jakieś podbudowywanie własnego, kruchego poczucia wartości?
- Jakby na przypieczętowanie tego gestu Jezus dodaje zdanie o sługach i posłańcach, którzy nie sa więksi od swoich panów. Co z tego wynika? Może to wskazówka, że to On ma być na przedzie, a my za Nim. To On zdecyduje do czego nas posyła i wtedy nie będzie problemu, jak służyć. To Chrystus zdecyduje kiedy i gdzie. I obietnica błogosławieństwa, gdy będziemy tak czynić. Wisienka na torcie.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, daj mi łaskę pójścia za Tobą i wykorzeń z mojego serca przekonanie, że ma być odwrotnie.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
„Ja wiem których wybrałem…”. Chodzi o słowo „których”. Jednak jest potwierdzenie w Ewangelii, że Judasza Jezus nie wybrał. Tak jest napisane w „Poemacie Boga-Człowieka”. Ale objawienie prywatne nie jest wyrocznią. Dzisiaj mnie poruszyło to słowo. Wynika z niego, że Jezus wie których wybrał, a więc są tacy których nie wybrał i są w tym miejscu w którym nie powinni być, czyli byli nieposłuszni Bogu, bo zrobili to czego od nich nie oczekiwał. Drugie słowo które mnie poruszyło to: „sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego który go posłał” co dla mnie oznacza: sługa nie jest większy od pana, bo wykonuje wolę pana, a jeśli miałoby być odwrotnie to to jest nieposłuszeństwo. Dla mnie ostrzeżenie.