Archiwum z dnia: 9 maja 2020

09.05.2020, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 13,44-52

W następny szabat, po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej, zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł.
Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: «Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: „Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”».
Poganie, słysząc to, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie szerzyło się na cały kraj.
Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. A oni, strząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium. A uczniowie byli pełni wesela i Ducha Świętego.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Słowo Boże jest żywe, gromadzi, przyciąga ludzi. Głoszenie Apostołów koncentrowało słuchaczy wokół Osoby Jezusa. Żydów ogarnęła zazdrość o ludzką sławę, poklask, zainteresowanie tłumu. Świątynia stała się dla nich nie tylko miejscem studiowania prawa, ale także popisu własną erudycją, wiedzą. Zamiast poszukiwać Boga, rozpoznawać Jego działanie i wielbić za miłość i prowadzenie, budowali sobie grono własnych słuchaczy i pochlebców. W swojej zazdrości posunęli się do podburzania i prześladowania. Ich egoizm i pycha doprowadziły do przemocy i agresji. Takie działanie na pewno nie miało swojego źródła w Bogu. Czy moje spotkania z innymi są budujące? Co dobrego z nich wypływa? Czy przynoszą miłość, radość, spokój i cierpliwość, uprzejmość, dobroć wierność, łagodność, opanowanie (Ga 5, 23)? Czy mam świadomość, że moje słowa skutkują działaniem innych?
• Pobożne i wpływowe niewiasty dały się zwieść. Poszły za głosem, którego owocem były prześladowania. Jak ważne i potrzebne jest używanie rozumu, aby móc rozeznawać sytuacje i wyciągać wnioski. Dzisiaj mamy natłok informacji ze wszystkich stron. Sianie wzajemnych oskarżeń i manipulacja faktami są na porządku dziennym. Trudno odróżnić co jest prawdą, co fałszem. Można dać się mocno wciągnąć w poszukiwania prawdy ludzkiej. Ale może warto wrócić do źródła, do słowa Jezusa. Słowo Boga jest żywe skuteczne i niezmienne. Do tego ma moc nas zmieniać. Patrzenie na obecną rzeczywistość, tę bardzo osobistą (życie i relacje z najbliższymi) i tę szerszą (społeczną) przez pryzmat Słowa pozwala dostrzec owoce-skutki, jakie niosą za sobą pewne działania czy przekazywane treści. Czym karmię się duchowo na co dzień? Kogo lub czego słucham? Na czym lub na Kim buduję swoje poszukiwania prawdy?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, Ty sam jesteś Drogą, Prawdą i Życiem. Pociesz moje serce i utwierdź we wszelkim czynie i dobrej mowie! (por. 2 Tes 2,17).

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?