Archiwum z dnia: 22 czerwca 2020

22.06.2020, poniedziałek , Świętych męczenników Jana Fishera i Tomasza More’a

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

2 Księga Królewska 17, 5-8. 13-15a. 18

Król asyryjski Salmanassar najechał cały kraj, dotarł do Samarii i oblegał ją przez trzy lata. W dziewiątym roku panowania Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię i uprowadził Izraelitów na wygnanie do Asyrii. Osiedlił ich w Chalach, nad Chabor, rzeką Gozanu, i w miastach Medii. Stało się tak, bo Izraelici zgrzeszyli przeciwko Panu, Bogu swemu, który ich wyprowadził z Egiptu, spod ręki faraona, króla egipskiego. Czcili oni cudzych bogów i naśladowali obyczaje ludów, które Pan wypędził przed Izraelitami, oraz królów izraelskich, których wybrali.
Pan jednak ciągle ostrzegał Izraela i Judę przez wszystkich swoich proroków i wszystkich „widzących”, mówiąc: «Zawróćcie z waszych dróg grzesznych i przestrzegajcie moich przykazań i postanowień moich, według całego Prawa, które nadałem waszym przodkom i które przekazałem wam przez sługi moje, proroków». Lecz oni nie słuchali i twardym uczynili swój kark, jak ich przodkowie, którzy nie zawierzyli Panu, Bogu swojemu. Odrzucili przykazania Jego i przymierze, które zawarł z przodkami, oraz prawa, które im nadał. Wtedy Pan zapłonął gwałtownym gniewem przeciw Izraelowi i odrzucił go sprzed swego oblicza. Pozostało tylko samo pokolenie Judy.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Słowo Boże wielokrotnie i w różnych okresach istnienia Narodu Wybranego ukazywało jeden podstawowy korzeń wszelkich nieszczęść i niewoli jakich byli zmuszeni doświadczać Izraelici. Stało się tak, bo Izraelici zgrzeszyli przeciwko Panu, Bogu swemu, który ich wyprowadził z Egiptu, spod ręki faraona, króla egipskiego. Czcili oni cudzych bogów i naśladowali obyczaje ludów, które Pan wypędził przed Izraelitami, oraz królów izraelskich, których wybrali. Izrael łamał pierwsze przykazanie dekalogu: Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną. Historia naszych nieszczęść i niewoli, np. w postaci uzależnień, związana jest bardzo często z utratą wiary w Boga żywego i w konsekwencji odstępstwem od pierwszego przykazania dekalogu. Człowiek jest ze swojej natury istotą religijną, dlatego musi w coś wierzyć np. postęp, hedonizm, konsumpcjonizm, dzieci, karierę zawodową. Z jakimi niewolami w postaci uzależnień się zmagasz? W jakiego boga wierzysz? Czego ci brakuje?
• Słowo Boże ukazuje również, że Bóg Jahwe nigdy nie zostawiał swojego ukochanego dziecka – narodu wybranego, z którym zawarł przymierze. Przysyłał do nich proroków, ale niestety bardzo często efekt był podobny: Lecz oni nie słuchali i twardym uczynili swój kark, jak ich przodkowie, którzy nie zawierzyli Panu, Bogu swojemu. Odrzucili przykazania Jego i przymierze, które zawarł z przodkami, oraz prawa, które im nadał. Człowiek po grzechu pierworodnym oskarża innych nie przyglądając się swojej postawie. Winni są inni, tylko nie ja.
• Jedyną drogą wyjścia z zamkniętego koła nieszczęść, jest ujrzenie swojego grzechu i przyznania się do niego. Potrzebujemy wołać z całą determinacją o przejrzenie na swój grzech i wejść na drogę nawrócenia, to znaczy zmiany myślenia, aby patrzeć oczyma Pana i chodzić Jego drogami. Jest to bowiem droga przemiany i wyjścia z własnego nieszczęścia. Nawrócenie jest darem Ducha Świętego, o który trzeba prosić. Czy dostrzegasz swój grzech? Jak często korzystasz z sakramentu pojednania? Czy prosisz Ducha Świętego o dar nawrócenia?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że pozwalasz mi ujrzeć korzeń moich nieszczęść i uzależnień. Dziękuje za dar widzenia swojego grzechu i dar nawracania.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?