Archiwum z dnia: 6 lipca 2020

06.07.2020, poniedziałek , Bł. Marii Teresy Ledóchowskiej

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Księga Proroka Ozeasza 2, 16. 17b-18. 21-22

Tak mówi Pan:
«Zwabię oblubienicę i wyprowadzę ją na pustynię, i przemówię do jej serca. I tam odpowie Mi jak w dniu, w którym wychodziła z ziemi egipskiej.
I stanie się w owym dniu – mówi Pan – że nazwie Mnie: Mąż mój, a już nie powie: Mój Baal.
I poślubię cię sobie na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Miłość ludzka ma swoje etapy. Każdy z nich jest ważny. Pierwszym etapem jest zakochanie, z emocjonalnym pobudzeniem i zachwytem nad tą drugą osobą. W miłości do Boga także często towarzyszy zakochanie, zachwyt, uniesienie, wielki poryw serca. Prorok Ozeasz mówi właśnie o tym pierwszym etapie miłości do Boga: Zwabię oblubienicę i wyprowadzę ją na pustynię, i przemówię do jej serca. I tam odpowie Mi jak w dniu, w którym wychodziła z ziemi egipskiej. Później potrzebujemy pójść dalej i głębiej, bo inaczej trudy życia nas złamią i okradną z tego co ważne i nadające sens naszemu życiu. Tak stało się z ową biblijną oblubienicą. Czy doświadczyłeś zakochania w Bogu żywym? Co z tym uczyniłeś dalej?
• Ową Bożą oblubienicę wymłóciło życie, dopadły ją słabości i odeszła swoim sercem od Boga żywego, ponieważ zabrakło jej wiary, aby pokonywać pojawiające się trudności i sytuacje jakby bez wyjścia. Życie ją przerosło, dlatego Bóg Jahwe mówi: I poślubię cię sobie na wieki, poślubię przez sprawiedliwość i prawo, przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana. Potrzebujemy stale wzrastać w wierze, aby wracać sercem do Boga żywego i uwierzyć w Bożą wierność i miłość. Potrzebujemy wołać: Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną! Czy prosisz Jezusa o pogłębianie wiary? Czy dostrzegasz sens twoich trudnych doświadczeń?  Pozostań wierny, a przyjdzie czas, że wszeklie rany zrodzą nowe życie.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że mogłam się w Tobie tak po ludzku zakochać. Dziękuję, że nadałeś sens mojemu życiu. Dziękuję, że mogę dojrzewać w miłości do Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?