Archiwum miesięcy: sierpień 2020

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ZMIERZYĆ SIĘ ZE SWOIM DZIECIŃSTWEM

31.08.2020, poniedziałek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 4, 16-30

Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana». Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście». A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: «Czy nie jest to syn Józefa?» Wtedy rzekł do nich: «Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu, w swojej ojczyźnie, tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum».I dodał: «Zaprawdę, powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę, mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman». Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwawszy się z miejsc, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na urwisko góry, na której zbudowane było ich miasto, aby Go strącić. On jednak, przeszedłszy pośród nich, oddalił się.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Łukasz ewangelista nadmienia, że Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. Przychodzi do Nazaretu z całym bagażem wspomnień ze swojego dzieciństwa, nawiązanych relacji, przyjaciół, pracy z Józefem, dobrych wspomnień ze swoją ukochaną mamą. Jest człowiekiem i został zanurzony w cały proces rozwoju człowieka. Dociera również do synagogi: W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Wygłasza expose swojej misji w  rodzinnym mieście, ale niestety wyrzuca mieszakańcom niewiarę i brak posłuszeństwa, co kończy się to mało ciekawie. Wyprowadzili aż na urwisko góry, na której zbudowane było ich miasto, aby Go strącić. Jakie wspomnienia towarzyszą twojemu dzieciństwu? Do czego najczęściej wracasz? Co chciałbyś wymazać ze swojej pamięci? A może poprowadź dziś na ten temat dialog z Jezusem pytając Go jak On widzi twoje dzieciństwo?
  • Jezus wygłasza swoje expose i jego głównym przesłaniem jest wolność. Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi. Jezus również objawia warunki wolności. Są trzy jej warunki: wiara, posłuszeństwo i  przyjmowanie prawdy o sobie. Mieszkańcy Nazaretu nie byli w stanie przyjąć prawdy o sobie, dlatego Jezus stał się dla nich wrogiem publicznym. Wolność naznaczona jest trudem i bólem w poznawaniu siebie i przekraczaniu swoich ograniczeń. Zmiana zawsze coś kosztuje. Mieszkańcy Nazaretu nie chcieli przyjmować Prawdy dla swojego nawrócenia. Czy doświadczasz wolności Bożego dziecka, czy z Jezusem czujesz się człowiekiem wolnym? Jak przyjmujesz prawdę o sobie, którą objawia ci Boże słowo?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że przyszedłeś mnie wyzwolić. Dziękuję, że bagaż moich doświadczeń życiowych przemieniasz dla mojego dobra.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

Następna strona »