Archiwum z dnia: 2 sierpnia 2020

02.08.2020, niedziela , Św. Euzebiusza z Vercelii

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 14, 13-21

Gdy Jezus usłyszał o śmierci Jana Chrzciciela, oddalił się stamtąd łodzią na pustkowie, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych.
A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest pustkowiem i pora już późna. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności».
Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!»
Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb».
On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj».
Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby, dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do syta, a z tego, co pozostało, zebrano dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Dzisiejsza Ewangelia opisuje cud rozmnożenia chlebów. Bóg pokazuje, że troszczy się o człowieka i daje mu wszystko, co ten potrzebuje do życia. Karmi swoim Słowem, ale także dba o to, bym mógł godnie żyć. Przecież wszystko, co jest na tym świecie, zostało stworzone przez Niego dla nas. To co posiadam jest oczywiście rezultatem mojej pracy, ale przecież zdrowie, siły, rozum oraz bogactwa naturalne, z których korzystam, mam właśnie od Niego.
• Pan Jezus mówi dziś „«Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!”. Dlatego to czytanie jest dla mnie pytaniem, czy dzielę się tym co otrzymuję od Boga? Ten cud pokazuje mi, że Jezus zawsze daje tyle, bym mógł się podzielić. I jeszcze zostaje! To On dał Słowo Boże bym je rozdawał głosząc Dobrą Nowinę. Powołał mnie do życia oraz dał mi w dzierżawę to wszystko, co stworzył, abym mógł bogacić się dzięki mojemu rozumowi oraz pracy rąk a następnie, by dzielić się tym z innymi.
• Zastanów się więc jak patrzysz na to wszystko, co posiadasz? Czy to, kim jesteś, co wypracowałeś, jest tylko MOJE, czy też widzę w tym dar od Boga? Czy wypełniam z radością to zalecenie „wy dajcie im jeść”?
• To są ważne pytania i nie należy ich ograniczać tylko do „niedzielnej tacy”. Wezwanie z dzisiejszej Ewangelii to przypomnienie, że to Bóg daje ci wszystko to co masz i to czym możesz się podzielić. To zachęta, by zapytać Boga, w jaki sposób mogę pomagać innym? Może to być praca w wolontariacie, pomoc sąsiadowi, regularnie wpłacana kwota na cele charytatywne lub związane z potrzebami Kościoła (np. dziesięcina lub „dniówka”)  albo przekazane potrzebującym ubrania. Pamiętaj jednak, że to Pan Jezus wskaże ci cel oraz sposób pomocy. Naszym zadaniem jest otwarcie serca i zwrócenie się z pytaniem, o to jak mogę pomóc innym.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu otwórz moje serce bym potrafił odczytać Twoją wolę i dzięki temy bym potrafił pomagać innym dzieląc się Twoim Słowem oraz otrzymanymi darami.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?