Archiwum z dnia: 9 września 2020

09.09.2020, środa , bł. Anieli Salawy; św. Piotra Klawera

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 6, 20-26

W owym czasie Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą, i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie. Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie. Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jezus podniósł oczy na swoich uczniów. Patrzył w inną stronę, ale teraz podniósł oczy i Jego spojrzenie spoczęło na nich…. a dopiero potem zaczął mówić im o bardzo ważnych, życiowych sprawach. Jezus patrzy na nas nieustannie. Jego spojrzenie, choć nie zawsze widzimy Je w jakimś wizerunku lub w Hostii, spoczywa na nas. Warto sobie to czasem głęboko uświadomić, bo to bardzo pomaga, a zarazem oczyszcza. Fakt, że Bóg na nas patrzy cały czas, budzi wielką nadzieję, ale i zarazem grozę. Nawet gdy jestem sam(a) w domu i nikt mnie nie widzi, nawet gdy myślę o czymś (lub o kimś) i nikt nie zna tych myśli – On mnie widzi. Zatrzymaj się przy tym.
• Jedną z naszych naturalnych potrzeb jest poczucie przynależności. Jesteśmy jednak odrzuceni przez świat, każdy doświadcza tego według własnej miary – jedni bardziej, inni mniej, ale niewątpliwie przyznanie się do Jezusa skutkuje odrzuceniem: w pracy, w rodzinie, w sąsiedztwie etc. To odrzucenie jest przeciwne naszej potrzebie przynależności. Jednak Jezus nas zna i w swojej obietnicy wychodzi nam naprzeciw. Idąc za Mistrzem, otrzymujemy przynależność do Królestwa Niebieskiego. Mamy ją już teraz: Królestwo Boże należy do mnie, a ja do Niego.
• Jezus nie mówi, że będzie łatwo, ale zapowiada nagrodę za wytrwałość w trudnościach. Wielu ludzi śmieje się z tego: wiara dla naiwnych, iluzja dla słabeuszy, nagroda po śmierci! A jednak Słowo Jezusa niezmiennie uspokaja i zapewnia: wielka jest wasza nagroda w niebie. W historii świata było, jest i będzie wiele organizacji, sekt i komun, które próbują budować na ziemi raj, gdzie wszyscy się kochają i są równi, gdzie nie ma łez i śmierci. My wiemy, że taki świat nastąpi dopiero po paruzji, bo teraz nie ma szans zaistnienia. Pomyśl o chrześcijanach, którzy z powodu przynależności do Królestwa giną lub są prześladowani w różnych częściach świata. Czy oni są obecni w twojej modlitwie?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, chcę patrzeć na Ciebie, chcę byś patrzył na mnie. Umocnij mnie do mężnego i mądrego wyznawania wiary. Amen.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?