Archiwum z dnia: 18 września 2020

18.09.2020, piątek , Święto św. Stanisława Kostki, patrona Polski

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 2,41-52

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: „Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”. Lecz On im odpowiedział: „Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócili do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Spektakularne było poczęcie i narodzenie Jezusa a później Jego działalność od 30 do 33 roku życia, śmierć i zmartwychwstanie. Z wyjątkiem wydarzenia opisanego w dzisiejszym Słowie, gdy Jezus miał 12 lat prowadzi On zapewne zwykłe życie ówczesnej żydowskiej rodziny, skupione na pracy, modlitwie, świętowaniu, relacjach rodzinnych. Pomyśl tylko – nic spektakularnego nie działo się przez większą część życia Jezusa! Proste życie, ale życie, które sprawiało, że czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi. Co mi to mówi? To, że czynię postępy, staję się święty przez solidną pracę, wierną modlitwę, proste bycie dla drugich. Czy pomyślałeś, że taka nie-spektakularna codzienność może także ciebie prowadzić do świętości?
• Rodzice prowadzili Jezusa do świątyni, do miejsca, gdzie mieszkał Bóg. Dokąd prowadzisz czy prowadziłeś swoje dzieci? Czy dbasz o ich zbawienie? Czy przenika cię troska, pragnienie o to, aby one były zbawione? Jak się ona wyraża? Co konkretnie robisz, aby zbliżyć je do Jezusa? Nic jeszcze nie jest stracone, św. Monika wymodliła nawrócenie Augustyna, gdy ten był już dorosły. Jakiś czas temu, przez cały rok, każdego miesiąca zamawialiśmy z żoną Eucharystie za jedno z naszych dzieci. Modlimy się za nie. Nie widzimy jeszcze efektów, ale stało się coś innego, nieoczekiwanego. Jezus wlał do naszego serca jakąś niezwykłą pewność i pokój co do tego, że On prowadzi i ma wszystko w swoim ręku a to, co trzeba, objawi się we właściwym czasie.
• Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Nie ma znaczenia, że nie zrozumieli, najważniejsze, że kochali. To miłość ich napędzała. Zrozumienie pojawiło się z czasem. Maryja chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu, one w niej pracowały – przez wierne, proste, pełne miłości trwanie z Panem, które potrzebuje czasu, aby dojrzeć, aby przyszło objawienie i zrozumienie. Wierność w szarej codzienności. Jak z tym u ciebie?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, pomóż mi zaakceptować moją codzienność, natchnij mnie Duchem wytrwałości i wierności Tobie na codzień.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?