Archiwum z dnia: 22 września 2020

22.09.2020, wtorek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 8, 19-21

Przyszli do Jezusa Jego Matka i bracia, lecz nie mogli dostać się do Niego z powodu tłumu. Oznajmiono Mu: «Twoja Matka i bracia stoją na dworze i chcą się widzieć z Tobą». Lecz On im odpowiedział: «Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je. Jezus jednoznacznie i prosto przedstawił główną zasadę panującą w Jego rodzinie. Nie jest nią „bycie dobrym człowiekiem”, „tak żyć, żeby nikogo nie krzywdzić”, czy „być tak po ludzku porządnym”. Różne wersje „chrześcijaństwa” można napotkać, różne interpretacje i zasady życiowe ludzi, którzy uważają się za chrześcijan. Jaka jest Twoja odpowiedź na pytanie, jak najlepiej przeżyć życie? Jak być dobrym chrześcijaninem?
• Sprowadzanie Biblii do jednej z wielu inspiracji, na podstawie których człowiek buduje swój światopogląd jest niebezpieczne i niestety jest wielką pychą. Człowiek stawia siebie samego w pozycji boga – kogoś ponad wszystkim (w tym ponad Pismem Św.), mającego doskonałą wiedzę o wszystkim, która pozwala mu dokonać dobrej selekcji i wyboru – np. które rzeczy z ewangelii przyjąć, a które odrzucić, czy które przykazania obowiązują, a które są nieaktualne. Chrześcijanin – dziecko boże – członek rodziny Jezusa – to człowiek uznający Jezusa za Boga, czego konsekwencją jest uznanie, że On – Bóg po prostu wie lepiej, zaś podporządkowanie się Mu jest realizacją wiary w Niego.
• Jaką rangę ma dla Ciebie słuchanie słowa Bożego i czy widzisz tego owoce? Czy zmieniasz jakieś swoje przekonania, przyzwyczajenia (dotyczące różnych dziedzin życia, np. pracy, wychowania, polityki, finansów, relacji) tak, aby były zgodne z nauczaniem Jezusa (i Kościoła), aby były wypełnieniem prawa miłości? Czy przypominasz sobie jakieś konkretne zmiany będące owocem nawrócenia – czyli zmiany myślenia na zgodne z ewangelią? Czy pytasz Ducha Św., co jeszcze powinno ulec zmianie – co wymaga nawrócenia?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Św. proszę Cię uwolnij mnie z wszelkich kajdan krępujących moje myślenie, rozjaśnij wszelką ciemność zakrywającą prawdę o tym, co w moim życiu jeszcze nie jst zgodne z Twoją wolą. Proszę, niech Twoje słowo przemienia moje życie!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?