Archiwum z dnia: 24 września 2020

24.09.2020, czwartek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Psalm 90, 3 – 6. 12 – 14. 17.

Refren: Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką.
Obracasz w proch człowieka *
i mówisz: «Wracajcie, synowie ludzcy».
Bo tysiąc lat w Twoich oczach †
jest jak wczorajszy dzień, który minął, *
albo straż nocna.

Porywasz ich, stają się niby sen poranny, *
jak trawa, która rośnie:
rankiem zielona i kwitnąca, *
wieczorem więdnie i usycha.

Naucz nas liczyć dni nasze, *
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, Panie, jak długo będziesz zwlekał? *
Bądź litościwy dla sług Twoich!

Nasyć nas o świcie swoją łaską, *
abyśmy przez wszystkie dni nasze
mogli się radować i cieszyć.
Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami †
i wspieraj pracę rąk naszych, *
dzieło rąk naszych wspieraj!

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Czas mija nieubłaganie szybko. Czy potrafię go dobrze wykorzystać? Czy potrafię dobrze i mądrze przeżyć swoje życie? Jakie priorytety mi przyświecają? Kto jest moim przewodnikiem? Z czego czerpię mądrość życiową? Te i podobne pytania na przestrzeni ziemskiego życia zapewne towarzyszą każdemu trzeźwo myślącemu człowiekowi. Jeżeli swoje życie opieram na Słowie Boga, które On do mnie kieruje każdego dnia, mogę być spokojna, bo On „zawsze był, jest i będzie moją ucieczką”. Na Niego zawsze mogę liczyć. Powinnam tylko słuchać i uczyć się również od tych, którzy już przede mną doświadczyli Jego mocy, Jego miłosierdzia, Jego wsparcia.
• Autor dzisiejszego Psalmu potrafił się modlić i być w dobrych relacjach z Bogiem Ojcem. Był przekonany, że to od Najwyższego zależy nie tylko jego tu i teraz, ale i jego wieczność. Świadom przemijalności ziemskiego życia (zob. wersety 3 – 6) prosi Boga: „naucz nas liczyć dni nasze, byśmy zdobyli mądrość serca„. Wie, że to właśnie bycie z Bogiem i przy Bogu w każdym dniu życia może procentować mądrością. Mądrość to też dar Ducha Świętego, o który winnam się modlić. Bez tego daru nie będę w stanie dobrze postępować i rozróżniać dobra od zła, nie będę posiadała wewnętrznej siły, która pozwoli mi rozwijać się duchowo oraz kochać siebie, Boga i bliźniego, czyli wypełniać najważniejszego Bożego przykazania – przykazania miłości.
• A być mądrym warto, bo mądrość (zstępujaca z góry) jest „czysta, skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy” ( Jk 3, 17). Dlatego winna zawsze towarzyszyć człowiekowi w życiu, bo „wielu mądrych to zbawienie świata” (Mdr 6, 24 a). Czy w moim sercu zagościła już mądrość? Czy potrafię porządkować swoje życie? Czy rozumiem prawdziwy sens i cel życia? Czy potrafię sie o to wszystko modlić?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, naucz mnie wierności Twemu Słowu i obdarz mądrym sercem, abym potrafiła mądrze i dobrze przeżyć życie, a kiedyś w wieczności litościwie została przyjęta do Twego Królestwa.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?