CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO DOŚWIADCZAĆ RADOŚCI WYBRANIA

03.10.2020, sobota , Najświętszej Maryi Panny Różańcowej

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 10, 17-24

Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: „Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają”. Wtedy rzekł do nich: „Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie”. W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić”. Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: „Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli”.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Po ukończonej misji apostołowie wracają z ogromną radością, ponieważ doświadczyli mocy, którą otrzymali od Jezusa: Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają. To musi robić wrażenie – panowanie nad mocami, które przerastają człowieka. Jezus jednak nieco studzi ten entuzjazm i wskazuje na to, co ważniejsze: Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie. Co jest powodem  twojej radości w życiu? Czy twoja radość jest zbieżna z radością uczniów i Jezusa?
• Powodem radości Jezusa jest objawienie tajemnic królestwa nie mądrym i roztropnym, ale  prostaczkom. Greka używa tu słowa “małoletni”. Wiara bowiem rodzi się w sercu i człowiek wierzący powinien posiadać oczy serca. A sercem najpełniej żyją dzieci, czyli osoby małoletnie. Święty Paweł w Liście do Efezjan pisze: Ojciec chwały niech da wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród wierzących i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących. (Ef 1, 18-19) Czy żyjesz w swoim życiu sercem? Jakie znaczenie ma wiara w twoim życiu, czy jest centralnym miejscem twojego życia, czy raczej jest dodatkiem do życia?
• Trzeci powód do radości opisany w tym Słowie, to oglądanie własnymi oczami pełni czasów i narodzenia zapowiadanego Mesjasza. Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli. Czy cenisz w swoim życiu dar wiary, czy tylko przyzwyczaiłeś się do sakramentów Kościoła? Czy potrafisz być wdzięczny za dar Kościoła, Dobrej Nowiny, kapłaństwa? Czy ukazywanie Jezusa w twoich słowach, gestach, czynach jest dla ciebie elementem zwykłego chrześcijańskiego życia?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu dziękuję Ci za dar wiary, dar Kościoła, dar królestwa niebieskiego. Dziękuję Ci, że pozwalasz mi dojrzewać w wierze i posiadać Twoje radości i pragnienia serca.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?