CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO BYĆ OBRAZEM BOGA W ŚWIECIE

18.10.2020, niedziela , Święto św. Łukasza, Ewangelisty

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 22, 15-21

Faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Jezusa w mowie.
Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie?»
Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową!» Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?» Odpowiedzieli: «Cezara». Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie. Faryzeusze zadają Jezusowi pytanie nie z intencją poznania prawdy, ale dla wygrania jakieś swojej intelektualnej gry. Ich intencje są od początku złe. Bóg pragnie nam odpowiadać, ale wtedy, gdy zwracamy się do Niego z czystym sercem. Jaka intencja towarzyszy ci, kiedy zadajesz pytania Bogu a także ludziom?
• Na monecie widniał wizerunek Cezara z jego imieniem i dopiskiem „Divus” („boski”). Dla Żydów, uznanie Cezara za boga było bałwochwalstwem, podobnie jak używanie tego typu monet. Z drugiej strony rzymskie prawo mówiło wyraźnie o obowiązku płacenia podatku. Jezus odpowiada pytaniem na pytanie: Czyja jest ta podobizna i napis?
• Oddajcie więc Cezarowi to, co jest Cezara, a Bogu to, co boskie. Czy istnieją dwie odrębne sfery życia: jedna, którą rządzi Cezar (świecka), druga, nad którą panuje Bóg? Czy ludzie powinni być podlegli Cezarowi (prawom tego świata) w materialnym świecie, a Bogu tylko w duchowym? Na pewno nie.
• Kluczem jest odszukanie obrazu Boga. Na czym widnieje jego wizerunek? Człowiek, który jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga (Rdz 1;26-27) jest w tym świecie odbiciem Jego chwały. Człowiek należy do Boga i winien mu oddać siebie samego (modlimy się: „Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy”)
• Jezus uznał prawa władzy politycznej w społeczeństwie, ale wyraźnie stawia jej granice: człowiek należy do Boga, nie jest własnością żadnego władcy, państwa czy korporacji. Tym samym człowiek jest powołany, aby przekształcać ten świat zgodnie z wolą Boga.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, Ty odcisnąłeś na mnie podobieństwo do Ciebie. Spraw abym nigdy nie niszczył w sobie przez grzech podobieństwa do Ciebie i był w tym świecie Twoim światłem.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?