OCZEKIWAĆ PANA I NOWEJ ZIEMI
16.12.2020, środa , Błogosławionej Marii od Aniołów
Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.
Lectio (czytanie) – przeczytaj:
Psalm 85, 9-14
Ref. Sprawiedliwego spuśćcie nam niebiosa.
Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg:
oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim.
Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie dla tych, którzy się Go boją,
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Spotkają się ze sobą łaska i wierność,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim kroczyć będzie sprawiedliwość,
i śladami Jego kroków zbawienie.
Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.
Meditatio (powtarzanie)
Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.
Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:
Ogłoszenie pokoju ludowi i świętym, bliskość zbawienia i chwała, która zamieszkała w naszej ziemi. Przecież to dokładny opis Betlejem. Aniołowie ogłosili chwałę i pokój, Jezus stał się bliskim człowiekowi, Jego chwała zamieszkała pomiędzy nami. To właśnie w Nim spotkała się łaska i wierność, to On jest Sprawiedliwym i Księciem Pokoju. Jego wierność Bogu wyrwała nas z paszczy lwa na krzyżu; sprawiedliwości patrzącej z nieba stało się zadość na Golgocie.
- Gdy moja wierność Bogu (która przecież czasem jest wysiłkiem i wyrzeczeniem) trwa i wzrasta, jest jak rosnący w górę stalagmit. Gdy Jego sprawiedliwość przybliża się do mnie, jest coraz bliżej jak zmierzający w dół stalaktyt. Gdy się połączą, powstaje stalagnat. Twoja komunia z Bogiem to kolumna łącząca niebo z ziemią. Kolumna podtrzymująca istnienie świata, wbrew jego obrzydliwości; dbasz o nią?
- Pan sam obdarzy szczęściem, a nasza ziemia wyda swój owoc. Przed Nim kroczyć będzie sprawiedliwość i śladami Jego kroków zbawienie. To też obraz bliskości Mesjasza, ale już w Nowej Ziemi i Nowym Niebie, po paruzji. Wtedy już nic nie będzie nam zakłócać tego szczęścia, które płynie z bliskiej relacji z Bogiem. Gdy usłyszymy Jego kroki w ogrodzie, przed nimi sprawiedliwość i po nich zbawienie – nie będzie lęku i ukrywania się przed Nim. Będzie tylko szczęście, że jesteśmy wreszcie razem, bez ograniczeń.
Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)
Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Będę słuchać tego, co mówisz do mnie, Panie Boże. Otwieraj moje oczy by widziały; otwieraj moje uszy, by słyszały i serce, aby czuło.
Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.
Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?
