Archiwum z dnia: 17 stycznia 2021

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO BYĆ ŚWIADKIEM JEZUSA I GŁOSIĆ DOBRĄ NOWINĘ

17.01.2021, niedziela , św. Antoniego, opata

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 1,35-42

Jan stał z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: Oto Baranek Boży. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: Czego szukacie? Oni powiedzieli do Niego: Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz? Odpowiedział im: Chodźcie, a zobaczycie. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: Znaleźliśmy Mesjasza – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas – to znaczy: Piotr.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Dzisiejsza Ewangelia dotyka dwóch bardzo ważnych aspektów: ŚWIADECTWA i EWANGELIZACJI. To Jan daje świadectwo o Jezusie swoim uczniom. To Andrzej, który spotkał i uwierzył w Chrystusa, przyprowadzi Szymona. Wiara innych rodzi się z mojej postawy życia (ŚWIADECTWO) oraz z poznawania Boga (Ewangelizacja).
  • Tak samo dziś większość z nas, zapytanych, dlaczego wierzy, odpowie, że początkiem było wychowanie w domu. To najbliżsi: rodzice, dziadkowie, przyjaciele byli pierwszymi, którzy uczyli nas o Bogu swoim życiem i opowiadaniem. A ty jaką wizję BOGA wyniosłeś ze swojego dzieciństwa?
  • Może wzrastałeś w domu rozmodlonym, pełnym miłości i miłosierdzia. Jeśli tak, bądź jak Jan czy Andrzej i opowiadaj wszystkim „Oto Baranek Boży”. Nie zaniedbuj tego obowiązku chrześcijańskiego głoszenia Dobrej Nowiny. Mów o Jego Miłości i Miłosierdziu bliskim, sąsiadom i osobom obcym, które spotkasz na swej drodze. Przekaż im swoją wiarę!
  • A może, tak jak ja, widziałeś tatę i relację małżeńską niszczoną przez chorobę alkoholową? Jeśli tak, to szukaj wspólnoty, dobrego kapłana i zawierz Jezusowi swoje nawrócenie. Mnie uratował Jezus od egoizmu i pychy dzięki cierpliwej wierze żony, wspólnocie Domowego Kościoła, gdzie Pan rozpoczął moje nawrócenie i zamienił moje stare JA, tak jak Szymona na Kefasa.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, proszę naucz mnie mówić o Twojej Miłości, która przez Krzyż i Zmartwychwstanie uwalnia mnie od grzechu, słabości i daje siły by dobrze żyć. Ty jesteś moim Panem i Zbawicielem. Niech będzie Tobie Chwała! Amen

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?