Archiwum z dnia: 10 kwietnia 2021

10.04.2021, sobota

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Dzieje Apostolskie 4, 13-21

Przełożeni i starsi, i uczeni, widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. A widząc nadto, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie znajdowali odpowiedzi.
Kazali więc im wyjść z sali Sanhedrynu i naradzali się między sobą: «Co mamy zrobić z tymi ludźmi? Bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jeruzalem. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. Aby jednak nie szerzyło się to wśród ludu, surowo zabrońmy im przemawiać do kogokolwiek w to imię!»
Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać i nauczać w imię Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: «Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy i słyszeliśmy».
Oni zaś ponowili groźby, a nie znajdując żadnej podstawy do wymierzenia im kary, wypuścili ich ze względu na lud, bo wszyscy wielbili Boga z powodu tego, co się stało.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Uczniowie działający cuda w imię Jezusa wprawili w niemałe zaskoczenie i zakłopotanie starszych i uczonych. Pycha starszyzny nie pozwalała na przyjęcie faktu, że prości, niewykształceni ludzie mogą dokonywać takich rzeczy. A uczniowie napełnieni Duchem realizowali tylko obietnicę Jezusa, że ten, „kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię” (J 14,12-13). Źródłem ich działania była wiara w Zmartwychwstałego Jezusa. Jaka jest moja wiara? Jaki jest mój stosunek do ludzi stojących niżej społecznie? Czy nie traktuję ich z lekceważeniem, wyższością? A jaki stosunek do osób z odwagą mówiących o doświadczaniu obecności Jezusa w ich życiu? 
•  Znaki jakie dokonywały się za pośrednictwem uczniów, ale także jakie dokonują się w naszym życiu dzieją się mocą Jezusa, nie miały i nie mają na celu pokazać wyjątkowości ludzi (uczniów, uzdrowionych, świadków tych wydarzeń). One są przejawem Bożej mocy, a także Jego miłości i troski o człowieka. Powinny przyczyniać się do wzrostu wiary obdarowanych, również tych, którzy są świadkami bezpośrednimi i pośrednimi (przez to, co słyszą) dzieł dokonywanych przez Boga. Uczniowie nie mogą zatrzymać tylko dla siebie doświadczenia spotkania Jezusa w swoim życiu. Są zobowiązani głosić Jego miłość, moc i potęgę. Bo „jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą” (Łk 19,40). Czy dostrzegam obecność, działanie Boga w moim życiu? Czy mam odwagę głośno o tym mówić? W jakich wydarzeniach z życia nie potrafię dostrzec tej obecności?
  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, otwórz mi oczy serca na Twoją dobroć, pozwól w mojej codzienności dostrzec Twoją obecność.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?