Archiwum z dnia: 18 kwietnia 2021

18.04.2021, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 24, 35-48

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!»
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Panie Jezu, na każdej Eucharystii stajesz przede mną Zmartwychwstały, z krwi i ciała, ukryty pod postacią chleba i wina. Przychodzisz do mnie, by dać mi pokój! A ja wciąż się lękam i niedowierzam, boję się uwierzyć, a raczej zawierzyć Tobie. Moja „pobożność” nie potrafi wyrwać mnie z przyzwyczajeń codzienności, uzależnienia od tego, co mam i kim jestem oraz wpatrywania się w siebie. I siedzę zamknięty, jak apostołowie, pełen obaw, lęku i grzechu. A przecież Zmartwychwstałeś aby mnie wyzwolić.
• Ja jednak nie potrafię uwierzyć w Ciebie obecnego w zmartwychwstałym ciele tuż obok mnie. Jezu, wyobrażam sobie Ciebie jakby ducha, postać nieuchwytną i eteryczną. A przecież TY JESTEŚ przy mnie w każdej sytuacji: gdy się modlę, gdy przeżywam radości i smutki, a nawet gdy jem. Może nie doświadczam Cię swoimi zmysłami, ale to nie znaczy, że Cię nie ma!
• Panie Jezu, bez Twojej Łaski nic nie osiągnę. Tylko w Tobie i z Tobą mogę wyzwolić się z grzechu, z lęków i uwierzyć bez „ale”. Proszę tchnij we mnie Ducha Św. Oświeć me serce i daj odwagę, bym jak apostołowie wyszedł ze swoich ograniczeń i przyzwyczajeń, by stać się NOWYM CZŁOWIEKIEM. Wciąż się tego boję, ale pragnę ogłosić, że Ty jesteś moim PANEM I ZBAWICIELEM.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, proszę stań wewnątrz mojego zamkniętego grzechem serca. Tchnij we mnie życie Ducha Św. i stwórz we mnie nowego człowieka. Jezu ufam Tobie!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?