Archiwum z dnia: 1 czerwca 2021

01.06.2021, wtorek , Św. Justyna

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

List św. Pawła do Efezjan 1,17-18

Proszę w nich, aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Czy jest Twoim pragnieniem, czy jakoś tęsknisz do tego, by być bliżej Boga, by Go bardziej znać, by poznawać Jego serce? Święci stawiani nam za przykład tym właśnie się wyróżniają, że nie pozostawali na poziomie „przyzwoitej” wiary, na pobożnym wypełnianiu praktyk religijnych i ograniczaniu grzechu. Czy to św. Faustyna, czy Teresa Wielka, czy Jan Paweł II, Dominik, Franciszek, czy o. Pio… wszyscy mieli niejako kurs wgłąb, ciągłe pragnienie i dążenie do „więcej” – więcej poznać Boga, więcej kochać Jego i ludzi, więcej głosić, więcej służyć, więcej się modlić. To powołanie złożone w każdym sercu przez Boga – głód Jego nieskończonej miłości i wielkości, którą będziemy poznawać całą wieczność.
• Św. Paweł apostoł całe życie pełen pasji i determinacji parł wbrew wszelkim przeciwnościom, jak sam powiedział: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę, w Chrystusie Jezusie. (Flp 3,13) Ile jest w Tobie determinacji, by rozwijać i karmić to pragnienie – by poznawać Boga w sensie biblijnym, czyli być z Nim coraz bliżej i intensywniej? Czy możesz jak Paweł powiedzieć, że pędzisz – czyli rzeczywiście podejmujesz wysiłek, czujesz koszt swojej wiary i dbania o relację z Jezusem? Jaki konkretnie? Co jeszcze możesz zrobić?
• Niech da wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych. Czy wiesz po co Cię Bóg powołał do życia, dlaczego, jaki masz cel i misję do spełnienia? Czy masz głębokie przekonanie, że Twoje życie jest niezwykle ważne, wyjątkowe, że jesteś potrzebny i niezastąpiony w Bożym planie i sercu? Coraz głębsze poznawanie serca Bożego da Ci coraz głębsze poznanie także o Tobie samym – o Twoim miejscu w sercu i planie Ojca.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Św. zapal we mnie pragnienie i tęsknotę za sercem Ojca, pociągnij mnie bliżej!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?