Archiwum z dnia: 26 czerwca 2021

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO WIERZYĆ W MOC SŁOWA JEZUSA

26.06.2021, sobota , Św. Cyryla Aleksandryjskiego

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 8,5-17

Gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi». Rzekł mu Jezus: «Przyjdę i uzdrowię go».
Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: „Idź!” – a idzie; drugiemu: „Przyjdź!” – a przychodzi; a słudze: „Zrób to!” – a robi».
Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę, powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz – w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». Do setnika zaś Jezus rzekł: «Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś». I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie.
Gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Potem wstała i usługiwała Mu.
Z nastaniem wieczora przyprowadzono Mu wielu opętanych. On słowem wypędził złe duchy i wszystkich chorych uzdrowił. Tak oto spełniło się słowo proroka Izajasza: «On przyjął nasze słabości i dźwigał choroby».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Setnik wykazał się ogromną wiarą w moc w słowo Jezusa. W jego pojęciu tak jak żołnierze słuchają jego rozkazów, tak wszystko jest podporządkowane nieodwołalnemu słowu Jezusa. Postawa żołnierza świadczy również o jego wrażliwości i empatii. Zarówno troska o zdrowie sługi, jak również dbałości o dobre imię Jezusa (nie chciał narażać Jezusa na nieprzestrzeganie prawa z powodu zaproszenia do swojego pogańskiego domu) świadczą o szacunku do drugiego człowieka. Dzisiaj słowa setnika powtarzamy podczas każdej mszy św.: „Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo…”. Chrystus zostawił nam siebie i swoją moc w Sakramentach. Tylko czy ja wierzę w Jego realną obecność, w Jego moc?
  • Choroba jest symbolem niemocy w jakimś obszarze życia. Żydzi utożsamiali ją jako naturalne następstwo grzechu samego chorego lub jego rodziców (por. J 9,2). Jezus uzdrawiając sługę, teściową Piotra i rzesze innych ludzi pokazał, że ma władzę zarówno nad ciałem, ale także nad duszą. Przywrócenie zdrowia oznaczało uwolnienie od niemocy fizycznej, ale także spod władzy złego ducha. Jezus jest Tym, który z miłością „przychodzi” do potrzebujących, chce uzdrawiać każdego, kto Go o to prosi. Modlitwy i prośby zanoszone z wiarą zawsze zostaną wysłuchane, choć nie zawsze wtedy, gdy chcemy i w sposób jaki chcemy. Na co choruję fizycznie, a na co duchowo? Co zrobiłem dotąd, aby Jezus chciał mnie uzdrowić z choroby?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, słuchaj modlitwy mojej, a wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie! Nie kryj przede mną swego oblicza w dniu utrapienia mojego! Nakłoń ku mnie Twego ucha: w dniu, w którym Cię wołam, szybko mnie wysłuchaj!” (Ps 102,2-3)

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?