Archiwum z dnia: 15 października 2021

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM I JEGO PRAWDZIE

15.10.2021, piątek , Św. Teresy od Jezusa

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Psalm 32,1-2.5.11

Szczęśliwy człowiek, któremu nieprawość została odpuszczona, a jego grzech zapomniany. Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy, a w jego duszy nie kryje się podstęp. Grzech wyznałem Tobie i nie skryłem mej winy. Rzekłem: «Wyznaję mą nieprawość Panu», a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu. Cieszcie się i weselcie w Panu, sprawiedliwi, radośnie śpiewajcie, wszyscy prawego serca!

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • A w jego duszy nie kryje się podstęp” – tutaj nasuwa się skojarzenie z pochwałą, jaką Jezus wypowiada o człowieku imieniem Natanael. „Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu„. Skąd ten podstęp, dlaczego tak ważne w oczach Bożych, by nie było go w duszy ludzkiej?
  • Podstęp to pewnego rodzaju zakłamanie, fałsz, obłuda. Udawanie kogoś, kim nie jestem. Serdeczności wobec ludzi, których nie lubię. Wypowiadanie słów, z którymi się nie utożsamiam. Ludzie postępują w ten sposób z różnych powodów. Jedno jest pewne: Biblia gani tego typu działania, chwali zaś wyznanie grzechu i pokutę.
  • Psalmista łączy brak podstępu w duszy z odpuszczeniem nieprawości i zapomnianym grzechem. Człowiek który nie jest fałszywy, ma wgląd we własne wnętrze oparty na prawdzie i szczerości; potrafi przyznać się do win bez udawania i kombinowania. Takie wyznania podobają się Bogu – prawdziwe i szczere. Wtedy hojnie odpuszcza On wszystko, co wyznajemy (a nawet znacznie więcej) i znów stajemy się sprawiedliwi dzięki Jego łasce.  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, broń mnie przed jakąkolwiek próbą ukrycia się przed Tobą. Nie chcę powtarzać ucieczki Adama w zarośla. Chcę stać przed Tobą w prawdzie, skrusze, pokorze i Twojej chwale.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?