Archiwum z dnia: 10 listopada 2021

10.11.2021, środa , Św. Leona Wielkiego

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 17, 11-19

Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin.
Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Chciałoby się zadać pytanie: Dlaczego z tych dziesięciu trędowatych, którzy zostali uzdrowieni przez Jezusa, tylko jeden przyszedł podziękować i oddać chwałę Bogu?  Dlaczego otrzymawszy tak nieprawdopodobne dobro, przywrócenie do środowiska życia, rodziny, znajomych, ktoś taki nie ma potrzeby wyrażenia wdzięczności z potrzeby serca? Co stało się z sercami tych ludzi? Co się stało z sercami ludzi współczesnych, którzy otrzymali ogromne dobra od rodziców, nauczycieli, kapłanów, liderów i nie mają potrzeby dziękowania? Często człowiek dostrzega pewne dobro, gdy kogoś już brakuje. Jaka przemiana musi się dokonać w ludzkim sercu, aby człowiek dostrzegał otrzymywane dobro i miał potrzebę wdzięczności? Jakie dobro otrzymałeś od swoich rodziców? Nazwij je. Jakie dobro otrzymałeś od swoich nauczycieli, kapłanów, siostry katechetki, liderów? Nazwij je.
• Dlaczego człowiek po grzechu pierworodnym żyje duchem oskarżania innych, złorzeczenia, przeklinania, narzekania? Człowieka żyjącego wiarą biblijną dostrzega się przez wdzięczność i uwielbienie, które wyrażają jego zaufanie do Boga żywego. Św. Paweł w Liście do Tesaloniczan pisze dość jednoznacznie:  W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. (1Tes 5, 18) Człowiek może przemieniać swoją postawę przez trenowanie wdzięczności, zwłaszcza takiej, za którą nie chce się dziękować. Trenowanie oznacza ćwiczenie, nieustanne powtarzanie tego samego, aż przyjdzie efekt, natomiast pycha sprawia, że człowiek nie dostrzega otrzymanego dobra. Potrzebujemy przepraszać za ducha pychy w swoim życiu i ducha ślepoty. Jakie osoby są dla ciebie trudne? Czy potrafisz za nie dziękować? Jak często dziękujesz?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że uczysz mnie stale dostrzegać dobro i za nie dziękować. Dziękuję Ci, że pozwalasz stawać mi w prawdzie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?