Strona główna » slowo » CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ŻYĆ ZE ŚWIADOMOŚCIĄ WIELKOŚCI OFIARY JEZUSA

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ŻYĆ ZE ŚWIADOMOŚCIĄ WIELKOŚCI OFIARY JEZUSA

14.11.2021, niedziela

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

List do Hebrajczyków 10,11-14.18

Każdy kapłan Starego Testamentu staje codziennie do wykonywania swej służby i wiele razy składa te same ofiary, które żadną miarą nie mogą zgładzić grzechów. Ten przeciwnie, złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga, oczekując tylko, «aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem pod Jego stopy». Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Jest różnica pomiędzy ofiarami ze zwierząt składanymi przez kapłanów Starego Testamentu, a ofiarą złożoną przez Jezusa. Ofiary składane przez kapłanów w dawnym kulcie przynosiły skutki na płaszczyźnie prawnej (np. zgodnie z przepisami usuwały nieczystość rytualną i przywracały możność uczestnictwa w życiu społecznym), nie były jednak pełnym zadośćuczynieniem za grzechy. Na krzyżu dokonała się jedyna skuteczna ofiara, którą złożył Jezus Ojcu z siebie samego. Złożona raz przyniosła skutek na zawsze – zbawienie. Owoce tej ofiary przewyższają wszystkie akty starego kultu i są przeznaczone dla każdego człowieka. Czy wierzę, że w Eucharystii uobecnia się nieustannie ta jedyna ofiara złożona przez Jezusa? Jak uczestniczę we mszy świętej: ze świadomością tego wydarzenia, czy tylko z religijnej tradycji, „aby przetrwać”?
  • Owoce ofiary Jezusa są skutkiem całkowitego wypełnienia przez Niego woli Boga. Nie jest to ofiara zewnętrzna, rytuał, ale czyn wynikający z serca, z miłości, z pragnienia złożenia w ofierze samego siebie na przebłaganie za grzechy świata. Czy ja jestem gotów składać w ofierze samego siebie, tzn. gotów do rezygnacji z własnych planów, marzeń, na rzecz drugiego człowieka (współmałżonka, dziecka, sąsiada, kolegi z pracy, …). Dla kogo w moim otoczeniu nie byłbym skłonny do poświęceń? Czego bym nie poświęcił dla innej osoby?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, dziękuję Ci za Twoją wielką miłość objawioną na krzyżu. Nie pozwól, abym zmarnotrawił owoce Twojej męki.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?


Jeden komentarz do “CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO ŻYĆ ZE ŚWIADOMOŚCIĄ WIELKOŚCI OFIARY JEZUSA”

  1. Ile Dobra się marnuje przez deficyty poszanowania i wdzięczności Bogu i drugiemu człowiekowi?

Zapraszamy do komentowania! Podziel się swoją własną refleksją lub pytaniem.

(opcjonalny)