CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO POZNAĆ WIECZNE SŁOWO

26.11.2021, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 21,29-33

Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść:
«Spójrzcie na figowiec i na wszystkie drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pąki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wszystkie wydarzenia, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jezus przemawia językiem, który znają Jemu współcześni i my również. Odnoszę wrażenie, że Bogu bardzo zależy na tym, abyśmy Go rozumieli. W Jego wypowiedzi jest troska o to, aby istota rzeczy była widoczna i usłyszana. To On się pochyla nad nami, abyśmy trwali z Nim w dialogu. My natomiast jesteśmy wezwani, aby słuchać i mieć oczy otwarte.
• W przypowieści wyróżniają się następujące czasowniki. Spojrzeć czyli zwrócić ku czemuś uwagę, zauważyć. Samo zwrócenie uwagi być może nie wystarczy. Trzeba jeszcze widzieć. Zobaczyć tak, aby w nas coś z tego zostało. Patrzeć całym sobą i poznawać. Poznanie tego co najistotniejsze daje szansę na dobry wybór. Wybór wiąże się z odrzuceniem zbędnych rzeczy i pozostaniu przy istotnych. Dobry wybór …ile w tym mądrości.
• To zapewnienie o przemijalności Jego słów jest dla mnie jak pieczęć z podpisem pod Pismem Świętym. Wieczne. Przeminęły już tysiąclecia, a to Słowo dalej aktualne. Czy nasze dzieci, wnuki i kolejne pokolenia spojrzą, będą widzieć i jeszcze poznają Słowo Boga? Wybór należy do nich. Bóg nie ma wnucząt…

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, niech Twoje Słowo bedzie światłem dla moich stóp.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?