Archiwum z dnia: 22 grudnia 2021

22.12.2021, środa

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Pierwsza Księga Samuela 1, 24-28

Gdy Anna odstawiła Samuela od piersi, wzięła go z sobą w drogę, zabierając również trzyletniego cielca, jedną efę mąki i bukłak wina. Przyprowadziła go do domu Pana, do Szilo. Chłopiec był jeszcze mały.
Zabili cielca i poprowadzili chłopca przed Helego. Powiedziała ona wówczas: «Pozwól, panie mój! Na twoje życie! To ja jestem ową kobietą, która stała tu przed tobą i modliła się do Pana. O tego chłopca się modliłam, i spełnił Pan prośbę, którą do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu. Po wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany Panu».
I oddali tam pokłon Panu.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Anna była kobietą bardzo nieszczęśliwą i upokorzoną. Autor Księgi Samuela nadmienia: Jej współzawodniczka przymnażała jej smutku, aby ją rozjątrzyć z tego powodu, że Pan zamknął jej łono. I tak się działo przez wiele lat. Ile razy szła do świątyni Pana, [tamta] dokuczała jej w ten sposób. Anna więc płakała i nie jadła (1Sm 1,6). Upokorzenie, którego człowiek doświadcza, może zabrać całą radość życia i tak działo się z Anną. Miała ona świadomość i pewność, że tylko Bóg żywy ma moc wyprowadzić ją z tego upokorzenia. Tak się modliła: Panie Zastępów! Jeżeli łaskawie wejrzysz na poniżenie służebnicy twojej i wspomnisz na mnie, i nie zapomnisz służebnicy twojej, i dasz mi potomka płci męskiej, wtedy oddam go Panu po wszystkie dni jego życia, a brzytwa nie dotknie jego głowy (1Sm 1,11). Jakie upokorzenie lub doświadczenie życiowe zabrało ci lub zabiera radość życia? Co z tym robisz?
• Anna doświadczyła mocy wysłuchanej modlitwy poprzez poczęcie i narodziny Samuela. Boża łaskawość zmieniła radykalnie jej życie. Do kapłana Helego mówi bowiem: To ja jestem ową kobietą, która stała tu przed tobą i modliła się do Pana. O tego chłopca się modliłam, i spełnił Pan prośbę, którą do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu. Przyszła w ten sposób wyrazić swoją wdzięczność przez oddanie małego, ukochanego, wyczekanego Samuela na służbę Panu. Anna, matka Samuela może nauczyć nas radykalności w swojej wdzięczności. Anna ma głęboką świadomość, dzięki komu jej życie się tak bardzo zmieniło. Wdzięczność staje się postawą jej życia. Komu i za co jesteś wdzięczny? W jaki sposób mogłaby się wyrazić twoja radykalna wdzięczność np. w jakimś konkretnym znaku?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję ci, że wzywasz mnie do radykalnej wdzięczności. Dziękuję Ci, że pozwalasz mi ujrzeć otrzymane dobro.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?