Archiwum z dnia: 24 grudnia 2021

24.12.2021, piątek , Wigilia Narodzenia Pańskiego

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 1, 67-79

Zachariasz, ojciec Jana, został napełniony Duchem Świętym i zaczął prorokować, mówiąc:
«Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
bo lud swój nawiedził i wyzwolił,
i wzbudził dla nas moc zbawczą
w domu swego sługi, Dawida:
Jak zapowiedział od dawna
przez usta swych świętych proroków,
że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
Że naszym ojcom okaże miłosierdzie
i wspomni na swe święte przymierze –
na przysięgę, którą złożył
ojcu naszemu, Abrahamowi.
Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani,
służyć Mu będziemy bez trwogi,
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim
po wszystkie dni nasze.
A ty, dziecię, zwać się będziesz
prorokiem Najwyższego,
gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi;
Jego ludowi dasz poznać zbawienie
przez odpuszczenie grzechów,
Dzięki serdecznej litości naszego Boga,
z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce,
by oświecić tych,
co w mroku i cieniu śmierci mieszkają,
aby nasze kroki skierować na drogę pokoju».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Piękny kantyk Zachariasza wypowiada codziennie Kościół odmawiając Liturgię Godzin. Tysiące ust szepcze go lub śpiewa, aby oddać chwałę Bogu, który nie zapomniał o swoim ludzie. Co tak naprawdę zapowiada ojciec Jana Chrzciciela, który właśnie odzyskał mowę? Pamiętamy, że nie dał wiary słowom anioła i w konsekwencji został niemową, aż do czasu narodzin swojego syna.
• Cóż to za Bóg serdecznie litościwy? Można się nad kimś litować, ale nim gardzić. Taka litość ma źródło w mojej pysze i zadufaniu. Jestem lepsza i w imię źle pojętej litości rzucam drugiemu ochłap, za który domagam się jeszcze uznania swojej wyimaginowanej wspaniałości. A On jest serdecznie, czyli czule, troskliwie, bez wyrafinowania – litościwy.
• Ojciec, który jest obecny w słowie proroków. Przez nich objawia obietnicę i potwierdza swoją wierność, poprzez działanie. Raz złożona obietnica wiąże Go i zobowiązuje do wyrwania mnie z mocy nieprzyjaciół. Największym moim nieprzyjacielem jest moja słabość i grzeszność. On mnie broni przede mną samą, ale tak to robi, że moja słabość staje się źródłem łaski. Wyrwana ze swego egoizmu mogę służyć Jemu i drugiemu. Służę mu bez lęku, trwogi. Służba oparta na miłości i zaufaniu, a nie wymuszona. Gdy gubię wątek w codzienności On posyła drugiego człowieka, trafiam na dobrą książkę czy artykuł, który pomaga mi odnaleźć się w mętliku spraw. I mam nadzieję, że tak będzie po wszystkie dni moje, bo to On jest gwarantem tej obietnicy, a nie ja.
• Zasiadając dzisiaj do wigilijnego stołu warto pomyśleć o tym, co Pan dobrego uczynił dla mnie w ostatnim roku? Jak doświadczyłam/em Jego serdecznej litości? Co się we mnie budzi, gdy przełamuję opłatek i składam życzenia najbliższym?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, otwieraj moje oczy, aby widziały Twoją miłość.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?