Archiwum z dnia: 31 grudnia 2021

31.12.2021, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 1, 1-18

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.
W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości.
Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.
Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie».
Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy – łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.
Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. W ostatni dzień roku, Pan mówi do nas o tym, co było na początku, czyli gdzie są nasze korzenie. By nam przypomnieć, że zawsze można zacząć od nowa. Każdego dnia. Nie są nam potrzebne (choć mogą być przydatne) żadne postanowienia noworoczne, bo każdego dnia możemy od nowa zanurzyć się w Słowie, które stworzyło wszechświat, stworzyło nas i każdego dnia stwarza nas na nowo. Jesteśmy dziś na progu „nowego czasu”, który nazywa się „kolejny rok”, tym razem 2022. Ten rok też zmierza ku Bogu i jest nam dany, byśmy na nowo umieli rozpoznać Słowo, a tym samym Jego obecność w naszym życiu.

• W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Jeśli dzisiaj u progu nowego roku myślisz sobie: znowu ten rok nie wyszedł mi tak, jak był zaplanowany, tyle spraw nie załatwionych, tyle rzeczy nie ogarniętych… Pomyśl sobie, że Twoje życie i prawda o nim jest tylko w Jego Słowie. To Słowo może oświetlić każdy mrok Twojego serca, może się wcielić w Twoje życie każdego dnia, tak jak wtedy wcieliło się w Maryję. Zaproś więc dzisiaj Pana, by na nowo, kolejny raz rozświetlił Twoje życie, Twoje ciemności. Nie bój się powiedzieć Mu o niczym. On przecież zna Twoje serce lepiej od Ciebie i kocha Cię najbardziej na świecie. Możesz też poprosić o pomoc Maryję, by podpowiadała Ci, jak nosić w sobie Jego Słowo i żyć nim na co dzień.

• Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi… Właśnie dzisiaj, na progu nowego roku pomyśl, że jesteś dzieckiem Bożym, Jego ukochanym synem/córką. Stań przed Nim z wdzięcznością za ten rok, który minął, cokolwiek się w nim działo. Podziękuj za to, że kolejny dzień, rok, nadal przed Tobą. Pomyśl o tym, co dobrego Cię w minionym roku spotkało. Znajdź chociaż jedną taką rzecz, a może potem przyjdą Ci do głowy kolejne. Wdzięczność uzdrawia serce. Może więc pomyślisz o tym, by w nowym roku codziennie znaleźć chociaż jedną rzecz dziennie, za którą możesz być Mu wdzięczny?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie dziękuję Ci za ten rok, który właśnie mija. Dziękuję, że Twoje Słowo codziennie może stwarzać mnie na nowo.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?