Archiwum z dnia: 2 stycznia 2022

02.01.2022, niedziela , Świętych Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Jana 1, 1-5. 9-14

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.
W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od ojca, pełen łaski i prawdy.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Początek Nowego Roku. Właśnie zaczynamy wprowadzać w życie postanowienia noworoczne i mamy przed oczyma tekst mówiący, że na początku jest Słowo. Można to także tłumaczyć „przed wszystkim jest Słowo„. Jeśli „na początku” i „przed wszystkim”, to znaczy, że jest/ powinno być najważniejsze, że właśnie od Słowa należy wszystko rozpocząć. Czy tak popatrzyłem już na ten rozpoczynający się rok? A, przede wszystkim (sic!), co z tego dla mnie wynika?

• Odziany jest w szatę we krwi skąpaną, a imię Jego nazwano: Słowo Boga (Ap 19,13). Słowo, o którym mówimy jest nam znane, możemy je nazwać, to Jezus Chrystus. W Nim było życie. Ze Słowa wylewa się życie, przecież na początku Bóg wypowiadał Słowa i we wszechświecie rozlewało się życie. Tak, tam gdzie jest Słowo, jest życie, bo ze Słowa nieustannie wylewa się życie. Tam, gdzie nie ma Słowa – nie ma życia. Zastąp teraz „Słowo” przez „Jezus” i pomyśl, czy miejsca, w których dotkliwie odczuwasz brak życia nie są przypadkiem miejscami, w których brak Jezusa?

• Co to znaczy „przyjąć Słowo”? Czasami możemy pomyśleć, że powinniśmy zrobić jakieś skomplikowane rzeczy, ale czyż na początek nie wystarczy po prostu przyjąć Je tak, jak spożywamy jakiś posiłek? Wpuścić Je do siebie a Ono samo z siebie dokona tego, co Bóg zamierzył – słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa (Iz 55,11).
• Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi. Zastanawiam się, czy trudności jakie mamy w przyjmowaniu Jezusa – Bożego Słowa – nie tkwią w tym, że nie mamy świadomości tego, co to naprawdę znaczy być dzieckiem Bożym? Nie jestem w stanie dobrze odpowiedzieć na to pytanie, dlatego dziś staję przed Panem i proszę Go, abym zrozumiał.

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, proszę Cię o pomoc w zrozumieniu, co to znaczy być Twoim dzieckiem, co to znaczy przynależeć do rodziny, w której Ty jesteś kochającym ojcem.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?