PRZYJĄĆ PANA I IŚĆ ZA NIM

07.01.2022, piątek , Św. Rajmunda z Penyafort

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Mateusza 4, 12-17. 23-25

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło».
Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie». I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.
A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których nękały rozmaite choroby i dolegliwości: opętanych, epileptyków i paralityków. A On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Ścisły okres Bożego Narodzenia już za nami, choć żyjemy jeszcze w jego blasku. Wcielenie Słowa, którego pamiątkę świętowaliśmy, uzdolniło wielu z nas do mocniejszego bądź ponownego opowiedzenia się za Jezusem. Dzisiejsza perykopa przypomina nam nieco późniejszy okres w Jego życiu. Jest w niej mowa o działalności Mesjasza w „Galilei pogan” i o tym jak słowami i czynem głosi On, że nadeszło Królestwo Boże, wzywając idące za Nim tłumy do nawrócenia, czyli zwrócenia się w stronę Boga i odwrócenia się od tego, co On nazywa złem.
• W tym „licznym tłumie”, który szedł (idzie) za Jezusem każdy wierzący chrześcijanin może odnaleźć siebie, jeżeli tylko tego zapragnie, jeżeli tylko głoszoną przez Niego Ewangelię przyjmie do swego serca i zechce przejąć czynności Pana i nieprzypadkową ich kolejność. „Jezus obchodził całą Galileę, nauczając (…) głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu (…) uzdrawiał”. A tłumy się nawracały, zmieniały swoje myślenie, przyzwyczajenia i traciły życie dla Pana. Pierwsi apostołowie, którzy „poszli za Jezusem (…) natychmiast” powinni być wzorem dla każdego z nas, który przynależy do Kościoła.
• Zatem w moich codziennych życiowych wyborach ważna jest odwaga w pójściu za Panem, bo przecież nie każdy Go wybiera. Aby nie zdezerterować powinnam być przekonana, że Słowo, którego słucham, z którym spędzam czas, któremu się przyglądam, którym żyję, jest dla mnie ważne i wyjątkowe. Moje serce winno stać się dla Niego domem, w którym się rozgości i zamieszka na stałe. Moje relacje, które buduję z innymi w swoim środowisku winny opierać się na wzajemnej miłości i zrozumieniu oraz wypełnianiu Jego przykazań i czynieniu tego co się Jemu podoba (zob.: 1J 3, 22 – 24). Moja służba dla innych wyrażana być powinna przez moje powołanie i urzeczywistniana w moim tu i teraz, a nie kiedyś tam. Iść za Jezusem to stawać się Jego uczniem, który stara się myśleć i postępować tak jak On i dążyć do tego, do czego On dążył.  Wszystko to może zmienić moje i Twoje życie. Czy chcę tego? Czy idę za Jezusem? W jaki sposób to urzeczywistniam? Czy niosę Go innym, głosząc Ewangelię swoim życiem? Czy proszę Ducha Świętego o moc i ufność w Bożą pomoc i wskazanie kierunku?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, mój Boże, daj mi odwagę prawdziwego pójścia za Tobą, świadczenia o Tobie moim życiem i postępowania według Twego Słowa.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?