Archiwum z dnia: 5 czerwca 2022

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM – DUCHU WOLNOŚCI

05.06.2022, niedziela , Zesłanie Ducha Świętego. Św. Bonifacego

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

List św. Pawła do Rzymian 8, 8-17

Bracia:
Ci, którzy według ciała żyją, Bogu podobać się nie mogą. Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka.
Jeżeli zaś ktoś nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. Skoro zaś Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na skutki grzechu, duch jednak ma życie na skutek usprawiedliwienia. A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.
Jesteśmy więc, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała. Bo jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha zadawać będziecie śmierć popędom ciała – będziecie żyli.
Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!»
Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by wspólnie mieć udział w chwale.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Ci, którzy według ciała żyją, Bogu podobać się nie mogą. Wielu znajomych pyta, niekoniecznie wprost zadając takie pytanie – a po co podobać się Bogu? Nie lepiej żyć według ciała, czyli czerpać z życia tyle, ile się tylko da? Pytania zmuszają mnie do myślenia i odpowiedzi. I odpowiadam tak mocno, jak tylko potrafię – nie – lepiej żyć w Duchu, bo w nim znalazłem i ciągle znajduję życie, które ma sens, wartość i cel. Wiem, komu zawierzyłem. Powiem więcej – życie z Bożym Duchem sprawia, że dopiero wtedy w codziennych rzeczach znajduję ich prawdziwą głębię.
  • Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Oto istota „chodzenia w Duchu Świętym” – dać się Mu prowadzić. Louis Lallemant – jezuita z XVII wieku – napisał, że całe nasze życie duchowe opiera się na dwóch filarach – oczyszczeniu serca i prowadzeniu przez Ducha Świętego. To prowadzenie przez Ducha polega na tym, że będziemy gotowi słuchać i chodzić za natchnieniami i poruszeniami Bożego Ducha. Do tego potrzebna jest pewna doza wrażliwości, która buduje się przez regularne życie sakramentami i napełnianie się Bożym Słowem. A może pomyślisz – po co to wszystko? Odpowiem tak – Duch daje taką wolność, że nie zamienię tego na cokolwiek innego. A gdzie są i jakie są twoje najgłębsze pragnienia? Zapytaj Bożego Ducha, czy może je zaspokoić.
  • Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli. To, co sprawia, że nie czujemy i nie doświadczamy wolności znajduje się tu – na ziemi. Praca, internety, zwierzęta domowe, dbałość o ogródek, nawet własne dzieci – to wszystko (i wiele więcej) jest piękne, ale może także przywiązać nas tak, że stanie się kulą u nogi, uciążliwością nie do wytrzymania. A Duch Boży pociąga nas „ku górze”, dlatego z Nim możemy widzieć wszystko we właściwej perspektywie, bo gdzie jest Duch Pański – tam wolność (2 Kor 3,16). Dajesz się „porywać” Duchowi Świętemu prosząc, aby prowadził cię dalej, wyżej, głębiej?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, Ty w Duchu sw. możesz zaspokoić każdą moją potrzebę. Poprowadź mnie ku wolności, takiej jaką ma dziecko w ramionach ojca albo matki.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?