Archiwum z dnia: 8 sierpnia 2022

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO SŁUCHAĆ, ROZWAŻAĆ I ZACHOWYWAĆ SŁOWO W SWOIM SERCU

08.08.2022, poniedziałek , Św. Dominika

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Psalm 148,1-2.11-13ab.13c-14

Refren: Niebo i ziemia pełne są Twej chwały.
Chwalcie Pana z niebios, *
chwalcie Go na wysokościach.
Chwalcie Go wszyscy Jego aniołowie, *
chwalcie Go wszystkie Jego zastępy.
Królowie ziemscy i wszystkie narody, *
władcy i wszyscy sędziowie ziemi,
młodzieńcy i dziewczęta, starcy i dzieci +
niech imię Pana wychwalają, *
bo tylko Jego imię jest wzniosłe.
Majestat Jego ponad ziemią i niebem *
i On pomnaża potęgę swego ludu.
Oto pieśń pochwalna wszystkich Jego świętych, *
synów Izraela, ludu, który jest Mu bliski.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • „Niebo i ziemia pełne są Twej chwały…” Rozmarzyłam się czytając te Słowa. Gdzie nie spojrzę, na czymkolwiek wokół zatrzymam spojrzenie – wszystko oddaje chwałę Panu Bogu! Całe stworzenie – wszystko co w Niebie, zastępy anielskie, i wszystko to co na ziemi – narody, ludzie młodsi i starsi, dzieci i niemowlęta, zwierzęta, góry i pagórki, kwiaty i ptaki… Jakie to jest niesamowite! Nawet kamienie oddają Mu chwałę! Jest zresztą taka piękna pieśń uwielbienia: „Nie pozwolę by wołały kamienie, będę wołać Ja – Marana Tha!”. I na dodatek to wszystko „jest pełne Twej chwały”. Ta chwała wylewa się, przelewa, jest ponad miarę. Bóg jest godzien oddawania Mu chwały nieustannie, 24/7, tylko z tego powodu, że Jest. Już sam ten fakt wystarczy. Pewnie dlatego ten Psalm kojarzy się z hymnem „Te Deum”, który też jest przecież hymnem pochwalnym na cześć Stwórcy.

  • Ten, który oddzielił światło od ciemności, który utwierdził niebiosa, gwiazdy, słońce i księżyc i całą ziemię – jak wielki jest nasz Bóg, jak wszechmocny i nieogarniony. Nasz umysł nie jest wstanie pojąć Jego wszechwiedzy i wszechpotęgi. Tylko Jego imię jest wzniosłe. Nie ma innego Boga poza Nim, ani nie ma zbawienia w innym Imieniu, niż w imieniu Jezus – Boga-Syna. Właściwie trudno jest znaleźć słowa oddające Jego majestat i potęgę, bo to wszystko jest „ponad niebem i ziemią”. Pewnie dopiero gdy będziemy zbawieni w Niebie, objawi się nam prawda o Jego majestacie i wzniosłości. Dzisiaj możemy tylko trwać w zachwycie, uniżeniu, bojaźni i oszołomieniu… Zatrzymaj się na chwilę w ciszy serca i spróbuj własnymi słowami lub milczeniem po prostu Go uwielbić za to, że stworzyl świat. I Ciebie…

  • „On pomnaża potęgę swego ludu…”. Werset ten podkreśla szczególną łaskę i wybranie dla Izraela, ale też w perspektywie Nowego Testamentu dla nas wszystkich wierzących, całego Kościoła. Teraz wszyscy razem możemy wielbić Ojca Stwórcę i Syna, w którym wszystko zostało na nowo stworzone i odnowione, w mocy Ducha Świętego. Jesteśmy zaproszeni, by przyłączyć się do tego olbrzymiego chóru uwielbienia całego stworzenia. Jaką pieśń uwielbienia dla Niego chce zaśpiewać Twoje serce? Jakimi słowami możesz oddać Mu dzisiaj chwałę?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, Niebo i ziemia są pełne Twojej chwały. Spraw proszę, by moje serce było przepełnione hymnem uwielbienia dla Ciebie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?