Archiwum z dnia: 7 października 2022

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO PRZEKROCZYĆ PRÓG BŁOGOSŁAWIEŃSTWA ABRAHAMA

07.10.2022, piątek , MB Różańcowej

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) przeczytaj:

List św. Pawła do Galatów 3, 7-14

Bracia:
Zrozumiejcie, że ci, którzy polegają na wierze, ci są synami Abrahama. I stąd Pismo, widząc, że w przyszłości Bóg dzięki wierze będzie dawał poganom usprawiedliwienie, już Abrahamowi oznajmiło tę radosną nowinę: «W tobie będą błogosławione wszystkie narody». I dlatego ci, którzy żyją dzięki wierze, mają uczestnictwo w błogosławieństwie wraz z Abrahamem, który dał posłuch wierze. Natomiast na tych wszystkich, którzy polegają na uczynkach wymaganych przez Prawo, ciąży przekleństwo. Napisane jest bowiem: «Przeklęty każdy, kto nie wypełnia wytrwale wszystkiego, co nakazuje wykonać Księga Prawa». A że w Prawie nikt nie osiąga usprawiedliwienia przed Bogiem, wynika stąd, że «sprawiedliwy żyć będzie dzięki wierze». Prawo zaś nie uwzględnia wiary, lecz mówi: «Kto wypełnia przepisy, dzięki nim żyć będzie». Z tego przekleństwa Prawa Chrystus nas wykupił – stawszy się za nas przekleństwem, bo napisane jest: «Przeklęty każdy, którego powieszono na drzewie» – aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan i abyśmy przez wiarę otrzymali obiecanego Ducha.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Święty Paweł w Liście do Galatów ukazuje nam w jaki sposób przekraczamy próg błogosławieństwa udzielonego Abrahamowi i sami dostępujemy tego samego błogosławieństwa, które otrzymał patriarcha. Dobrze widać to  w przekładzie NPD: Zrozumcie więc, że tylko ci, którzy – jak Abraham – trwają w ufności do Boga, rzeczywiście wstępują w dziedzictwo dane temu patriarsze. Trwając w zaufaniu do Boga żywego korzystamy z błogosławieństwa Abrahama. Nie ma znaczenia kim jesteśmy, jaką mamy trudną historię życia, ile popełniliśmy grzechów, ile zmarnowaliśmy szans. Ważne jest tylko jedno: A zatem tylko ci, którzy jak Abraham złożyli swoje zaufanie w Bogu, dostępują udziału w błogosławieństwie, które otrzymał Abraham. Zaufanie domaga się wzrastania w wierze i zmierzenia się ze swoją bezsilnością, jak zrobił to Abraham. Z jaką bezsilnością musisz się mierzyć w swoim życiu?  Dlaczego ta bezsilność Ci przeszkadza?
  • Zanim Abraham ujrzał Bożą obietnicę zrealizowaną w swoim życiu, czyli narodziny upragnionego dziecka, dojrzewał 25 lat. Wyszedł z Ur chaldejskiego mając 75 lat, a syn Izaak narodził mu się w wieku 100 lat. Abraham mógł wzrastać, ponieważ otrzymał Bożą obietnicę, która pozwalała mu przetrwać te 25 lat czekania, być może powracającej beznadziei i doświadczenia własnej słabości przez brak jakichkolwiek ludzkich perspektyw do spełnienia się obietnicy.
  • W jaki sposób wzrasta nasza wiara i nasze zaufanie? Nasza wiara potrzebuje czasu, aby wzrastać. Nasza wiara potrzebuje wytrwałości w codziennym, wiernym zasiadaniu na modlitwie z Bożym Słowem. Potrzebuje także czasu na spotkanie z Bogiem żywym i poznawanie Go w Jego Słowie. Potrzebujemy wzrastać w wierze, aby przyjąć Bożą obietnicę i na niej zawiesić naszą nadzieję, gdy tak po ludzku wydaje się nam, że nic się nie dzieje. Potrzebujemy także przypominać sobie tę obietnicę, dziękować za nią i wyznawać naszą wiarę w Bożą moc. Potrzebujemy nasiąkać Bożym Słowem, aby Ono miało czas na pracę w naszym sercu, pokonując nasze opory, zranienia, schematy myślowe. Czy dajesz sobie czas na wzrastanie w wierze? Ile czasu poświęcasz na czytanie i napełnianie się Bożym Słowem?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUZE PACIORKI: Zrozumiejcie, że ci, którzy polegają na wierze, ci są synami Abrahama.
MAŁE PACIORKI: Sprawiedliwy żyć będzie dzięki wierze.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?