Archiwum z dnia: 16 października 2022

16.10.2022, niedziela , Św. Jadwigi Śląskiej

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

2 List św. Pawła do Tymoteusza 3, 14 – 4, 2

Najmilszy: Trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jezusie. Wszelkie Pismo jest przez Boga natchnione i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do wychowania w sprawiedliwości – aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu. Zaklinam cię na Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, oraz na Jego pojawienie się i na Jego królestwo: głoś naukę, nastawaj w porę i nie w porę, wykazuj błąd, napominaj, podnoś na duchu z całą cierpliwością w każdym nauczaniu.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• 2 List do Tymoteusza pisał św. Paweł w więzieniu, niedługo przed swoją przeczuwaną śmiercią, określa się go zresztą jako testament apostoła. Może stąd tak silne wezwanie: Zaklinam cię na Boga (…) głoś naukę, nastawaj w porę i nie w porę, wykazuj błąd, napominaj, podnoś na duchu z całą cierpliwością – czuć w tej wypowiedzi duże napięcie, presję, wręcz desperacką walkę o adresata (Tymoteusza). Św. Paweł widocznie uważał, że biskup Tymoteusz potrzebuje umocnienia, utwierdzenia w jego misji. Pokazuje to, że każdy człowiek jest w drodze wiary, ma chwile słabości, może się załamać, zwątpić – ciągły rozwój, przemiana jest naturalnym procesem w życiu duchowym. Nie ma sensu krytykować siebie samego za chwile słabości, za nie spełnianie swoich oczekiwań wobec samego siebie. Czy nie traktujesz siebie zbyt surowo? Zbyt idealistyczne oczekiwania mogą skutkować zniechęceniem w mozolnej drodze wiary. Apostoł z perspektywy długiego życia jest świadomy tego mozołu i pokusy, by się poddać, dlatego woła Trwaj!
• Drugi motyw tego fragmentu – to wzrost duchowy przez czytanie Pisma Św.: Pismo jest przez Boga natchnione i pożyteczne do nauczania (…) aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu. Określenie doskonały (artios po grecku) oznacza w pełni gotowy/ przygotowany/ kompletny. Tego ma dokonać w Tobie Słowo Boże. Aby tak było, trzeba je przyjmować – jak posiłek – do swojego wnętrza, by tam mogło działać 🙂 Czy możesz powiedzieć o sobie, że karmisz się Słowem? Czy regularnie, uważnie przeżuwasz, trawisz – nosisz i powracasz w pamięci, a następnie starasz się, by było budulcem Twojego życia – wpływając na Twoje decyzje i zachowania? A może wygląda to bardziej jak fast food (szybko zjeść i zapomnieć), który co prawda pozwala nie umrzeć z głodu, ale nie zapewnia wartości odpowiednich do rozwoju? 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Proszę Cię Panie o głód Słowa, o determinację i łaskę wytrwałości w dążeniu do Ciebie!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?