Archiwum z dnia: 21 października 2022

21.10.2022, piątek , Bł. Jakuba Strzemię

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Ewangelia według św. Łukasza 12, 54-59

Jezus mówił do tłumów: «Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: „Deszcz idzie”. I tak się dzieje. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie:
„Będzie upał”. I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże chwili obecnej nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?
Gdy idziesz do sprawującego władzę ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie zaciągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia. Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni pieniążek».

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jezus w dzisiejszej Ewangelii mówi dość jednoznacznie o braku rozeznania chwili obecnej. Jeśli więc wiecie, jak interpretować znaki przyrody na niebie i ziemi, by przewidzić nadchodzącą pogodę, lecz nie potraficie rozpoznać czasów, w jakich żyjecie, jesteście hipokrytami – ludźmi o podwójnych sercach i podwójnych umysłach (tłum. NPD). Aby przewidzieć określoną pogodę, o której mówi Jezus, potrzebna  była podstawowa wiedza o tym, że w Izraelu deszcze nadciągają tylko od zachodu, tzn. znad Morza Śródziemnego. Człowiek potrzebuje zadać sobie trochę trudu, czasami dużego trudu, aby posiąść określoną wiedzę. Często także zaburzona hierarchia wartości sprawia, że nie wiemy co jest w naszym życiu najważniejsze, dlatego nie zadajemy sobie trudu, aby to lepiej poznać.  Wypisz co jest dla ciebie najważniejsze? Ile czasu temu poświęcasz?

• Hipokryzja oznacza założenie określonej maski w swoim życiu, aby udawać kogoś, kim się nie jest. Ukryć to co jest dla nas trudne. Hipokryzja, to także fałszywość, dwulicowość, obłuda. To także zachowanie lub sposób myślenia i działania charakteryzujący się niespójnością stosowanych zasad moralnych. Udawanie serdeczności, szlachetności, religijności, zazwyczaj po to, by wprowadzić kogoś w błąd co do swych rzeczywistych intencji i czerpać z tego określone korzyści. Często udajemy kogoś kim nie jesteśmy, nieświadomie, jako forma pewnej samoobrony. Co zatem może być naszą maską? Naszą maską może być uprzejmość, uśmiech na twarzy, pobożność, udane małżeństwo, które nie przynosi zadowolenia i spełnienia. Jezus prowadzi nas do prawdy o nas samych i mówi poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli. (J 8,32) Potrzebujemy zdejmować nasze maski, aby żyć w prawdzie i być wolnym. Jakie maski zakładasz w swoim życiu? Co chciałbyś ukryć przed innymi?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Koronka biblijna z tekstu.
DUŻE PACIORKI: Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże chwili obecnej nie rozpoznajecie?
MAŁE PACIORKI: I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?