CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO CZUWAĆ NAD SWOIM SERCEM

19.11.2022, sobota , Bł. Salomei, zakonnicy

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę, np.: „Duchu Święty, proszę Cię, pomóż mi usłyszeć to wszystko, co Bóg chce mi dziś powiedzieć”.

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

Psalm 144, 1-2. 9-10

Refren: Błogosławiony Pan, Opoka moja.
Błogosławiony Pan, Opoka moja,
On moje ręce zaprawia do walki,
moje palce do bitwy.
On mocą i warownią moją, osłoną moją i moim wybawcą,
moją tarczą i schronieniem, On, który mi poddaje ludy.
Boże, będę Ci śpiewał pieśń nową,
grać Ci będę na harfie o dziesięciu strunach.
Ty królom dajesz zwycięstwo,
Ty wyzwoliłeś Dawida, swego sługę.

Ponawiaj czytanie, aż znajdziesz fragment, który Cię porusza. Zatrzymaj się na nim.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Czytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli jednak nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Król Dawid świetnie wiedział, że jest na wojnie, którą wygrywa się z Panem. Mówi dlatego też do Boga Jahwe: Błogosławiony Pan – Opoka moja, On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do bitwy. My już zapomnieliśmy, że bycie chrześcijaninem to życie na wojnie. Jest to wojna o dobro i zło w naszym życiu. To walka o dobro w naszych rodzinach. To walka o życie wiary naszych dzieci.
• Dawid również wyznaje, że jest zwycięzcą, ponieważ Bóg daje mu zwycięstwo. Bóg zwycięża jego wrogów. Bóg Jahwe jest wierny swoim obietnicom, które dał Jakubowi, że On będzie walczył za niego i zwyciężał. My jako chrześcijanie nie możemy zapominać, że jesteśmy zwycięzcami, gdy składamy naszą ufność w Jezusie, ponieważ Jezus Chrystus na Golgocie zwyciężył szatana, śmierć i grzech. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara. A kto zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym? (1J 5,4-5). Czy odnawiasz w sobie to przekonanie? Wracasz do niego, gdy walka duchowa się wzmaga?
• Kiedy przyjrzymy się życiu króla Dawida to zobaczymy także, że jego bycie na wojnie było błogosławieństwem. Kiedy nie poszedł na wojnę i nudził się w pałacu, doszło do grzechu z Batszebą, grzechu, który położył się cieniem na życiu jego i jego rodziny. Dlatego też bycie na wojnie oznacza stałe, konieczne w naszym życiu, czuwanie. Czuwać to żyć ze wzmożoną uwagą, być wrażliwym na poruszenia serca, myśli i rodzące się z tego czyny. Co dzieje się w twoim sercu dziś, jakie rodzą się w nim myśli? Czy prowadzą do dobrego, czy złego, do życia, czy śmierci?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Teraz zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary, Duchu Święty czyń moje serce wrażliwym na Twoje poruszenia i prowadzenie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?