Archiwum z dnia: 21 grudnia 2017

OCZEKIWAĆ PANA, TO DOJRZEWAĆ DO GŁĘBI ŚWIĄT

21.12.2017, czwartek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Pieśń nad Pieśniami 2, 8-14

Głos mojego ukochanego! Oto on! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach. Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia. oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty.
Miły mój odzywa się i mówi do mnie: «Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł. Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania drzew, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie. Figowiec wydał zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną.
Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Gołąbko ma, ukryta w rozpadlinach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Przychodzący Jezus ma moc miłości do wyprowadzenia nas z  ukrycia. Jest to często ukrycie związane z poranieniami, z odrzuceniem, obojętnością. Autor Pieśni nad Pieśniami woła bowiem: Gołąbko ma, ukryta w rozpadlinach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku». Przychodzący Jezus jest upragnionym ukochanym spełniającym wszelkie pragnienia ludzkiego serca. Za kim lub za czym tęsknię w moim życiu? Czy przychodzący w Boże Narodzenie Bóg, jest Bogiem oczekiwanym i wytęsknionym?
  • Święta Bożego Narodzenia to święta miłości, miłości oblubieńczej. Autor Pieśni nad Pieśniami pisze: Miły mój odzywa się i mówi do mnie: «Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł. Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania drzew, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie. Figowiec wydał zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną. Już przyszedł czas na nasze upragnione zaślubiny. To najlepsza pora spotkania, to nasza pełnia czasu. Święty Paweł pisze: Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. (Ga 4, 4-5) Czy doświadczasz Świąt Bożego Narodzenia jako świąt miłości? Czego oczekujesz w miłości?
  • Głębia, do której zaprasza nas Kościół w święta Bożego Narodzenia możliwa jest tylko w wierze. Owa wiara to głębokie relacje z Jezusem Chrystusem. To relacje, które mają i dają możliwość wzrastania w zaufaniu i miłości. Czy twoja wiara prowadzi cię do relacji z Jezusem? Czy prosisz o głębię wiary?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziekuję Ci, że mogę dojrzewać do głębi świąt Bożego Narodzenia.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?