Archiwum z dnia: 18 stycznia 2018

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM, TO SPOGLĄDAĆ NA ŻYCIOWE PRZECIWNOŚCI OCZAMI WIARY

18.01.2018, czwartek

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Pierwsza Księga Samuela 18, 6-9; 19, 1-7

Gdy Dawid wracał po zabiciu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast wyszły ze śpiewem i tańcami naprzeciw króla Saula, przy wtórze bębnów, okrzyków i cymbałów. I zaśpiewały kobiety wśród grania i tańców: «Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy». A Saul bardzo się rozgniewał, bo nie podobały mu się te słowa. Mówił: «Dawidowi przyznały dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące. Brak mu jedynie królowania». I od tego dnia Saul patrzył na Dawida zazdrosnym okiem. Saul namawiał syna swego, Jonatana, i wszystkie sługi swoje, by zabili Dawida. Jonatan jednak bardzo upodobał sobie Dawida. Uprzedził więc Jonatan Dawida, mówiąc: «Ojciec mój, Saul, pragnie cię zabić. Od rana miej się na baczności; udaj się do jakiejś kryjówki i pozostań w ukryciu. Tymczasem ja pójdę, by stanąć przy mym ojcu na polu, gdzie ty się będziesz znajdował. Ja sam porozmawiam o tobie z ojcem. Zobaczę, co będzie, i o tym cię zawiadomię». Jonatan mówił życzliwie o Dawidzie ze swym ojcem, Saulem; powiedział mu: «Niechaj nie zgrzeszy król przeciw swojemu słudze, Dawidowi! Nie zawinił on przeciw tobie, a czyny jego są dla ciebie bardzo pożyteczne. On przecież swoje życie narażał, on zabił Filistyna, dzięki niemu Pan dał całemu Izraelowi wielkie zwycięstwo. Patrzyłeś na to i cieszyłeś się. Dlaczego więc masz zamiar zgrzeszyć przeciw niewinnej krwi, bez przyczyny zabijając Dawida?» Posłuchał Saul Jonatana i złożył przysięgę: «Na życie Pana, nie będzie zabity!» Zawołał Jonatan Dawida i powtórzył mu całą rozmowę. Potem zaprowadził Dawida do Saula i Dawid został u niego jak poprzednio.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Reakcja króla Saula na zwycięstwo młodego Dawida jest zadziwiająca. Pieśń kobiet objawiła w nim zazdrość. I zaśpiewały kobiety wśród grania i tańców: «Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy». A Saul bardzo się rozgniewał, bo nie podobały mu się te słowa. Mówił: «Dawidowi przyznały dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące. Brak mu jedynie królowania». I od tego dnia Saul patrzył na Dawida zazdrosnym okiem. Okazuje się, że reakcja na zwycięstwa swoje i innych związana jest z ludzkim sercem. Jak reagujesz na zwycięstwa innych? Czy potrafisz objawić radość, uznanie, gdy innym się powodzi, gdy odnoszą sukces, gdy są lepsi niż ty?
  • Młody Dawid mocą swojej wiary dokonał czynu niebywałego i spektaktakularnego pokonując żołnierza filistyńskiego, który był olbrzymem. Goliat mierzył podobno ok. 3m, a przeciętny mężczyzna tamtego czasu ok. 1,5 m. Zwycięstwo dla tak młodego człowieka jak Dawid, zwłaszcza bez jego ogromnego wysiłku, może zniszczyć. Okazuje się, że pokonywanie przeszkód, trudności w życiu jest bardziej twórcze i  rozwojowe, uczy hartu ducha i zwyczajnie pokory. Bóg żywy posłużył się chyba dlatego królem Saulem, aby Dawida zahartować, upokorzyć i przygotować do nowej życiowej misji – bycia królem. Młody Dawid nabierał szlifów w walce zbrojnej, hartowała się jego osobowość. Wbrew pozorom zazdrosny król Saul był dla niego błogosławieństwem. Czy dziękujesz Bogu żywemu za swoich „prześladowców”? Czy potrafisz spoglądać oczami wiary na swoje trudne wydarzenia życiowe?

  • Bóg postawił w życiu Dawida młodego Jonatana, syna króla Saula. Jonatan był przyjacielem i w jakiś sposób odgromnikiem nieprzyjaznych decyzji ojca wobec Dawida. Autor Księgi Samuela mówi bowiem: Jonatan mówił życzliwie o Dawidzie ze swym ojcem, Saulem; powiedział mu: «Niechaj nie zgrzeszy król przeciw swojemu słudze, Dawidowi! Nie zawinił on przeciw tobie, a czyny jego są dla ciebie bardzo pożyteczne. On przecież swoje życie narażał, on zabił Filistyna, dzięki niemu Pan dał całemu Izraelowi wielkie zwycięstwo. Patrzyłeś na to i cieszyłeś się. Dlaczego więc masz zamiar zgrzeszyć przeciw niewinnej krwi, bez przyczyny zabijając Dawida?» Czy dziękujesz Bogu żywemu za osoby, ktore są do ciebie życzliwie nastawione, są dla ciebie wsparciem?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci, że przez moje życiowe bolesne doświadczenia hartujesz mnie w trudach. Dziękuje za osoby trudne, a zwłaszcza za te, których nie lubię.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?