Archiwum z dnia: 20 stycznia 2018

CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO AKCEPTOWAĆ CZAS ZMAGANIA SIĘ Z SAMYM SOBĄ

20.01.2018, sobota

Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) przeczytaj:

Ewangelia według św. Marka 3, 20-21

Jezus przyszedł do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: «Odszedł od zmysłów».

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

  • Życie z Jezusem, na przykład przez regularne rozważanie Bożego Słowa, czy ciągłe życie w stanie łaski uświęcającej może powodować i często powoduje konflikt z najbliższymi. Wynika to z tego, że zaczynamy spoglądać na życie i wybory życiowe innymi oczami, ktoś może powiedzieć, że w stosunku do otaczającego świata stajemy się bardziej radykalni. Jest on konflikt bardzo bolesny dla obu stron. Bliskim wydaje się, że z miłości i troski, starają się zawrócić człowieka, który podąża za Jezusem z trudnej drogi, którą ich zdaniem niepotrzebnie wybiera. No bo po co tak często „latać do tego kościoła”? Po co podejmować jakiekolwiek wyrzeczenie czy post? Po co kolejne dziecko, a już tym bardziej chore? Po co powstrzymywać się od zakupów w niedzielę? Przesiąknięci współczesną kulturą ludzie nie widzą sensu takich wyborów.
  • Z kolei dla ucznia Jezusa brak wsparcia ze strony najbliższych jest momentem próby, w którym musi się zmierzyć z osamotnieniem, brakiem akceptacji i wsparcia. W takich momentach w życiu warto przypomnieć sobie często powtarzane słowa Jana Pawła II „Nie lękajcie się!”. I ich uzasadnienie w Bożym Słowie: „Bo Ja jestem z tobą” (Iz 41, 10) czy też „Bądź mężny i mocny, nie lękaj się, nie bój się ich, gdyż Pan, Bóg twój, idzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci” (Pwt 31,6).
  • Czy przypominasz sobie te chwile w życiu, kiedy czułeś się nieakceptowany przez najbliższych z powodu Jezusa? Czy wygrałeś czy poddałeś się ich presji? Na ile wtedy pamiętałeś o tym, że On jest i przylgnąłeś do niego? A ile razy to Ty okazałeś innym brak zrozumienia, odradzając im jakieś trudne, może bolesne, ale moralnie słuszne rozwiązanie?
  •  

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, dziś proszę Cie o dar Ducha Świętego, który nazywa się męstwem, czyli wolę wzmocnioną przez Ciebie do czynienia tego co się Tobie podoba, nawet wbrew wszelkim przeciwnościom.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?