CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ŻYĆ W KRÓLESTWIE BOŻYM

21.01.2018, niedziela

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

1 List św. Pawła do Koryntian 7, 29-31

Mówię wam, bracia, czas jest krótki. Trzeba więc, aby ci, którzy mają żony, tak żyli, jakby byli nieżonaci, a ci, którzy płaczą, tak jakby nie płakali, ci zaś, którzy się radują, tak jakby się nie radowali; ci zaś, którzy nabywają, jak gdyby nie posiadali; ci, którzy używają tego świata, tak jakby z niego nie korzystali. Przemija bowiem postać tego świata.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• Jaką postawę życiową autor opisuje w taki zagadkowy sposób? Żonaty ma żyć jak nieżonaty, kto używa tego świata, jakby z niego nie korzystał. Może chodzi o priorytety. Często się słyszy: zdrowie jest najważniejsze, albo rodzina jest najważniejsza. To z gruntu niechrześcijańskie myślenie – czy nie masz w takich przekonań? Jak uzupełnisz zdanie: najważniejsze w życiu, to…?

• Chrześcijanin jest najpierw i przede wszystkim dzieckiem Boga i dziedzicem Jego królestwa. To postawa skrajnie odmienna od postaw niechrześcijańskich. Przecież pierwsze i najważniejsze przykazanie brzmi: Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił, i ono ustala piorytet życiowy dla chrześcijanina. Spełniając je, żyjemy coraz pełniej jak Dziecko Boże, które jest wolne, tzn. niezależnie od radości czy trudów codziennych tak samo ufa i wierzy, dlatego nie traci nadziei i pokoju. Nie jest zniewolone przez dobra doczesne (pracę, finanse, rodzinę, opinię ludzi), tzn. podejmuje decyzje kierując się miłością i wolą Bożą.
• Królestwo moje nie jest z tego świata  (J 18, 33) mówi Jezus, a my mamy już teraz żyć w tym królestwie – królestwo moje pośród was jest (Łk 17,21). Funkcjonując jak inni (mieć małżonka, płakać i śmiać się, korzystać z dóbr i piękna świata), być jednocześnie zanurzeni w Bogu (bo: w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy – Dz 17,28). Mając taką świadomość, coraz bardziej poznając dobroć i miłość Boga będziesz coraz bardziej niezależny od wszelkich innych czynników, bo Bóg będzie niezawodnym oparciem i źródłem wszelkiego dobra.
• Mówię wam, bracia, czas jest krótki. Na co może nam zabraknąć czasu? Może by dojrzeć do swojego powołania do świętości? Paweł przestrzega, że można za bardzo się zaangażować w codzienność i nie zdążyć przygotować na wieczność. Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? (1 Kor 3,16) – wiesz? wierzysz? żyjesz tym? 

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Św. pomóż uwierzyć, że mieszkasz we mnie, przekonaj moje serce o miłości Ojca!

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?