CHODZIĆ W DUCHU ŚWIĘTYM TO ODKRYWAĆ DUCHA MOCY, MIŁOŚCI I TRZEŹWEGO MYŚLENIA

26.01.2018, piątek

Wyciszenie – zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę

Lectio (czytanie) – przeczytaj:

2 List św. Pawła do Tymoteusza 1, 1-8

Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, posłany dla głoszenia życia obiecanego w Chrystusie Jezusie, do Tymoteusza, swego umiłowanego dziecka. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana.
Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy zachowuję nieprzerwaną pamięć o tobie w moich modlitwach. W nocy i we dnie pragnę cię zobaczyć, pomny na twoje łzy, by napełniła mnie radość na wspomnienie wiary bez obłudy, jaka jest w tobie; ona to zamieszkała pierwej w twej babce Lois i w twej matce Eunice, a pewien jestem, że mieszka i w tobie.
Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez włożenie moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa naszego Pana ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według danej mocy Boga.

Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył.

Meditatio (powtarzanie)

Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Rozważanie – jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania:

• „(…) nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia” – czy wiem jakiego Ducha otrzymałem?

• Chrześcijanin to osoba świadoma swej słabości i kruchości, ale jednocześnie opierająca się na potężnej mocy Boga a nie na swojej sile. Św Paweł pisze: „Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas” (2 Kor 4, 7). Czy doświadczam tej mocy w moim życiu? Czy czuję, że wspiera mnie ona gdy staram się żyć miłością, walczyć ze swoim grzechem, dawać świadectwo Ewangelii? Jezus mówi: „beze Mnie nic nie możecie uczynić” (J 15, 5).
• Jednak moc bez miłości jest nic nie warta: „Gdybym też miał (…) wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.” (1 Kor 13, 2). Miłość jest w centrum życia chrześcijańskiego, ale sami z siebie nie potrafimy kochać. Tylko czerpiąc ze źródła miłości jakim jest Bóg i opierając się na Jego mocy mogę zbliżyć się do ideału, który stawia przed nami Jezus: „abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (J 15, 12).
• I wreszcie Św. Paweł przypomina dzisiaj, że Bóg nie jest bogiem chaosu, fanatyzmu czy bezmyślnych emocjonalnych porywów. Boży Duch, Paraklet (czyli doradca, pocieszyciel, adwokat) uzdalnia mnie do takiego „trzeźwego myślenia”, które prowadzi mnie do życia zgodnego z Jego prowadzeniem, do odważnego i rozsądnego pełnienia czynów miłości nie własną siłą, ale czerpiąc z Bożej mocy.
• Czy otwieram się na takiego Ducha? Czy proszę aby przyszedł i mnie napełniał?

Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga)

Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Duchu Święty, Duchu mocy, miłości i trzeźwego myślenia przyjdź, napełnij mnie, prowadź mnie.

Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów.

Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?